Casca (botánica)
From Wikipedia, the free encyclopedia
A casca,[1] ou paraza,[2] é a camada máis externa dos caules e das raíces das plantas leñosas, como as árbores e os arbustos. Cobre e protexe a madeira e consiste de tres capas, o felóxeno, o floema, e o cámbium vascular.
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Casca.
A casca pode acadar preto do 10 ou do 15 % do peso total da árbore.