Basílica de San Pedro
From Wikipedia, the free encyclopedia
A basílica papal de San Pedro (en latín: Basilica Sancti Petri, en italiano: Basilica Papale di San Pietro in Vaticano), coñecida comunmente como basílica de San Pedro, é un templo católico situado na Cidade do Vaticano. Con 193 metros de lonxitude, 44,5 metros de altura e 2,3 hectáreas de superficie, é a igrexa cristiá máis grande do mundo.[2] A altura que lle confire a súa cúpula fai que sexa unha característica dominante no horizonte de Roma. É considerada como un dos lugares máis sagrados do catolicismo. Describiuse como «ocupante dunha posición única no mundo cristián»,[3] e como «a máis grande de todas as igrexas da cristiandade».[4] É unha das catro basílicas maiores.
Basílica papal de San Pedro | |
---|---|
(segundo Inmemorial[1]) | |
Basílica de San Pedro ao solpor. | |
Datos xerais | |
País | Cidade do Vaticano |
Tipo | basílica |
Advocación | San Pedro |
Localización | Cidade do Vaticano |
Coordenadas | 41°54′08″N 12°27′12″L |
Altitude | 28 msnm |
Catalogación | Patrimonio da Humanidade xunto coa Cidade do Vaticano no ano 1984 |
Culto | |
Culto | Igrexa católica |
Diocese | Sede Papal de Roma |
Arquitectura | |
Construción | inicio:18 de abril de 1506 termo:18 de novembro de 1626 (basílica actual) |
Fundador | Papa Xulio II |
Arquitectos | Donato Bramante Antonio da Sangallo o Mozo Michelangelo Jacopo Barozzi da Vignola Giacomo della Porta Carlo Maderno Gian Lorenzo Bernini |
Estilo | Renacemento e barroco |
Superficie | 2,3 hectáreas |
Medidas | lonxitude:193 metros altura:44,5 metros |
Páxina web | Páxina web oficial |
[ editar datos en Wikidata ] |
Na tradición católica, a basílica atópase situada sobre o lugar do enterro de san Pedro, que foi un dos doce apóstolos de Xesús de Nazaret, primeiro bispo de Antioquía, primeiro bispo de Roma e, polo tanto, o primeiro dos pontífices. A tradición e as evidencias históricas e científicas sosteñen que a tumba de San Pedro está directamente debaixo do altar maior da basílica;[5] por mor disto, moitos papas foron enterrados en San Pedro desde a época paleocristiá. No sitio da actual basílica foron construídas igrexas desde o século IV. A construción do actual edificio, sobre a antiga basílica constantiniana, comezou o 18 de abril de 1506, por orde do papa Xulio II, e finalizou o 18 de novembro de 1626.[6]
Como obra arquitectónica, é considerada como o maior edificio da súa época. Malia a crenza popular, San Pedro non é unha catedral, xa que a Arquibasílica de San Xoán de Latrán é a catedral de Roma.[7]