Ácido úrico
composto químico / From Wikipedia, the free encyclopedia
O ácido úrico é unha substancia química orgánica cíclica de orixe natural a carácter fortemente ácido do grupo das purinas, formado por un anel de pirimidina e outro de imidazol, con fórmula C5H4N4O3. Fórmase como subproduto do metabolismo das purinas. Os seus sales chámanse uratos. O seu exceso en sangue pode orixinar gota[1] ou cálculos renais.
Ácido úrico | |
---|---|
Cristais de urato vistos con luz polarizada | |
7,9-Dihidro-1H-purina-2,6,8(3H)-triona | |
Outros nomes 2,6,8-Trioxipurina; 2,6,8-Trihidroxipurina; 2,6,8-Trioxopurina; 1H-Purina-2,6,8-triol | |
Identificadores | |
Número CAS | 69-93-2 |
PubChem | 1175 |
ChemSpider | 1142 |
UNII | 268B43MJ25 |
Número CE | 200-720-7 |
DrugBank | DB01696 |
KEGG | C00366 |
MeSH | Uric+Acid |
ChEBI | CHEBI:27226 |
ChEMBL | CHEMBL792 |
Referencia Beilstein | 156158 |
3DMet | B00094 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 Image 2 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C5H4N4O3 |
Masa molar | 168,11 g mol−1 |
Aspecto | Cristais brancos |
Punto de fusión | 300 °C; 572 °F; 573 K |
Solubilidade en auga | 60 mg dm−3 (a 20 °C) |
log P | -1.107 |
Acidez (pKa) | 5,6 |
Basicidade (pKb) | 8,4 |
Termoquímica | |
Entalpía estándar de formación ΔfH |
-619,69–617,93 kJ mol−1 |
Entalpía estándar de combustión ΔcH |
-1,9212–1,91956 MJ mol−1 |
Entropía molar estándar S |
173,2 J K−1 mol−1 |
Capacidade calorífica, C | 166,15 J K−1 mol−1 (a 24,0 °C) |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
O home e os primates eliminan nos ouriños ácido úrico (pero o residuo nitroxenado principal é a urea), xa que carecen do encima uricase que o transforma en alantoína, presente noutros mamíferos. Os réptiles e aves eliminan ácido úrico como residuo nitroxenado principal.
Foi descuberto en 1773 por Carl Wilhelm Scheele e Torbern Bergman nos ouriños e nos cálculos de vexiga. Hoxe o ácido úrico pode sintetizarse a partir da hipoxantina por medio do encima xantina oxidase.