Skotske Unôfhinklikheidsoarloggen
From Wikipedia, the free encyclopedia
De Skotske Unôfhinklikheidsoarloggen wiene in rige militêre fjildtochten dy't oan 'e ein fan 'e trettjinde en yn 'e earste helte fan 'e fjirtjinde iuw tsjininoar ûndernommen waarden troch Skotlân en Ingelân. De Earste Skotske Unôfhinklikheidsoarloch begûn yn 1296 mei de ynfaazje fan Skotlân troch kening Edwert I fan Ingelân en einige yn 1328 mei de Frede fan Edinburch-Northampton. De Twadde Skotske Unôfhinklikheidsoarloch sette yn 1332 útein en kaam yn 1357 ta in ein mei de Frede fan Berwick.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Beide oarloggen makken diel út in grutte bestjoerskrisis dêr't it Keninkryk Skotlân fan te lijen krige nei it hommelse útstjerren fan it âlde keningshûs Canmore yn 1290. De Ingelsen besochten fan it doe ûntstiene machtsfakuum gebrûk te meitsjen troch Skotlân te feroverjen. De útkomst fan 'e oarloggen wie dat Skotlân syn selsstannigens weromwûn. Teffens oppenearre him de grutte spanbôge yn dizze oarloggen foar it earste as in krúsjaal ûnderdiel fan 'e Midsiuwske oarlochsfiering.