Hollânsk
From Wikipedia, the free encyclopedia
It Hollânsk (Hollânsk: Hollands) is ien fan 'e haaddialekten fan 'e Nederlânske taal, en wurdt benammen sprutsen yn 'e provinsjes Noard- en Súd-Hollân, mar ek yn dielen fan Fryslân, Noard-Brabân en Utert. De Nederlânske standerttaal sels is yn prinsipe in standerdisearre foarm fan it Hollânsk en wurdt dêrom troch taalkundigen yn 'e regel beskôge as in Hollânsk dialekt, ynstee fan oarsom. Yn Flaanderen wurdt de term "Hollânsk" brûkt om te ferwizen nei it Nederlânsk sa't dat yn Nederlân sprutsen wurdt, wylst der yn it bûtenlân (en ek faak yn Fryslân) simpelwei it Nederlânsk mei oantsjutten wurdt.
Fluch de feiten
Hollânsk | ||
algemien | ||
eigen namme | Hollands | |
lânseigen yn | Nederlân | |
tal sprekkers | 650.000-1.250.000 | |
skrift | Latynsk alfabet | |
taalbesibskip | ||
taalfamylje | ● Yndo-Jeropeesk ● Germaansk ● Westgermaansk ● Súdwestgermaansk ● Nederfr.-Nedersaks. ● Nederfrankysk ● Nederlânsk ● Hollânsk | |
dialekten | Hollânsk-Frysk, Kennemerlânsk, Saansk, Súdhollânsk, Westfrysk, Westhoeksk, Wetterlânsk |
Slute