Germaansk heidendom
From Wikipedia, the free encyclopedia
It Germaansk heidendom wie de oarspronklike religy fan 'e Germaanske folken sa't dy praktisearre waard fan 'e Izertiid (of earder) oant de Midsiuwen, doe't de Germanen, faak ûnder twang, kerstene waarden. It wie in foarm fan heidendom en kin as in soarte fan natoerreligy beskôge wurde. De Germaanske mytology makket der in wichtich diel fan út. It is mooglik om út sawol argeologyske fynsten as oerlevere teksten in stikmannich mienskiplike of nau besibbe eleminten fan dit leauwe te trasearjen. It Germaansk heidendom kaam fuort út 'e Proto-Yndo-Jeropeeske religy, en foarme yn 't earstoan ien nau gearhingjend gehiel. Under it Grutte Folkeferfarren wreide it him út oer in grutter gebiet, en fan dy tiid ôf begûnen ferskate tûken fan it leauwe byinoarwei te groeien, lykas it Noardske heidendom yn Skandinaavje, it Fryske heidendom yn Grut-Fryslân en it Angelsaksyske heidendom op 'e Britske Eilannen. It Germaanske heidendom is it bêst dokumintearre yn ferskate teksten út Skandinaavje en Iislân dy't út 'e tsiende en de alfde iuw datearje.
Germaansk heidendom | ||
Weda genêst it hynder fan Balder. Emil Doepler (1855–1922) | ||
klassifikaasje | ||
teïsme | polyteïsme | |
type | heidendom | |
moderne foarm | modern Germ. heidendom | |
skiednis | ||
ûntstean | prehistoarje | |
ûntstien út | Proto-Yndo-Jeropeeske religy | |
leauwenden | ||
fersprieding | histoarysk: Skandinaavje, Noardwest-Jeropa, Midden-Jeropa, Britske Eilannen | |
bysûnderheden | ||
mytology | Germaanske mytology | |
hillige tekst | gjint | |
hillige taal | gjint | |
hillich plak | grut ferskaat | |
symboal | gjint | |
subgroepen | ● Angelsaksysk heidendom ● Frysk heidendom ● kontinintaal Germ. heid. ● Noardsk heidendom |