کشتی دفاع ساحلی
From Wikipedia, the free encyclopedia
کشتی دفاع ساحلی به گونهای کشتیهای جنگی اطلاق میشد که در خلال دهههای ۱۸۶۰ تا ۱۹۲۰ (میلادی)، وظیفه پاسداری از موقعیتهای ساحلی را در زمان جنگها بر عهده داشتند. این کشتیها اغلب دارای زره و جنگافزارهای یک نبردناو بودند و ابعادی مشابه یک ناو داشتند و قادر به انجام عملیات در آبهای نزدیک سواحل کشورها بودند که کشتیهای بزرگتر، امکان حضور در آن آبهای کمعمق را نداشتند. سرزمینهای نوردیک و تایلند، نخستین کشورهایی بودند که اقدام به بکارگیری از این سلاح نمودند. برخی از این کشتیها حتی قادر به عملیات در رودخانهها نیز بودند.
این دسته از کشتیها، در تعریف خاصی گنجانده نمیشوند و در کشورهای مختلف، بر اساس ماموریتهای محوله و طراحی، دارای استانداردهای متفاوتی هستند.