پادفرهنگ دهه ۱۹۶۰
From Wikipedia, the free encyclopedia
پادفرهنگ دههٔ ۱۹۶۰ (انگلیسی: Counterculture of the 1960s) به پدیده فرهنگی ضدحاکمیتی گفته میشود که اواسط دهه ۱۹۶۰ در جهان غرب آغاز شد و تا اوایل دهه ۱۹۷۰ ادامه یافت. شهرهای لندن، نیویورک و سانفرانسیسکو در این جنبش محوریت داشتند. با پیشرفت قابل ملاحظهٔ جنبش حقوق مدنی آمریکاییهای آفریقاییتبار (۶۸–۱۹۵۵)، جنبش پادفرهنگ در آمریکا شتاب بیشتری یافت و با تشدید جنگ ویتنام در همان سال، موج گرایشهای ضد حاکمیتی وجهی انقلابی و تعیینکننده یافت.
با پیشرفت جنبش، تنشهای اجتماعی گستردهای در مورد مسائل دیگر شکل گرفت و به سمت تفاوتهای نسلی در مورد احترام به فرد، تمایلات جنسی انسان، حقوق زنان، اقتدار سنتی، تفکیک نژادی، حقوق رنگین پوستان، تجربهٔ روانگردانها و تعابیر متفاوت از رؤیای آمریکایی کشیده شد. بسیاری از جنبشهای کلیدی مرتبط به این مسائل در دل جنبش پادفرهنگ ۱۹۶۰ متولد شدند.
جنبش پادفرهنگ منجر به ظهور اشکال فرهنگی جدید و خردهفرهنگ پویا شد که فردیت و تجربه را گرامی میداشتند و پذیرای سبک زندگیهای نامتعارف از جمله هیپی و بوهمینیسم مدرن بودند. کاهش استفاده از کت و شلوار و مخصوصاً کلاه، عادیسازی موهای بلند باز برای زنان و مردان و رواج لباسهای سنتی، دامنهای کوتاه تا بالای زانو و شلوارهای جین از جمله تحولاتی بود که این جنبش در زمینهٔ مد ایجاد کرد.