نبرد میدوی
نبرد میدوی بزرگترین نبرد دریایی در اقیانوس آرام در جنگ جهانی دوم / From Wikipedia, the free encyclopedia
نبرد میدوِی بزرگترین نبرد دریایی در اقیانوس آرام در جنگ جهانی دوم بود. روز ۴ ژوئن ۱۹۴۲ نبرد دریایی میدوی در اقیانوس آرام میان امپراتوری ژاپن و ایالات متحده آغاز شد. این نبرد یکی از تعیینکنندهترین نبردهای جنگ جهانی دوم در منطقه اقیانوس آرام محسوب میشود.
نبرد میدوی | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگ جهانی دوم، جنگ اقیانوس آرام | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
ایالات متحده | امپراتوری ژاپن | ||||||
قوا | |||||||
۳ ناو هواپیمابر ۲۳ رزمناو ۲۳۴ هواگرد ناوپایه (۲۲۱ هواگرد عملیاتی) ۸۰ هواگرد خشکیپایه ۳۲ قایق پرنده |
۴ ناو هواپیمابر ۱۷ نبردناو و کشتی جنگی ۲۵۰ هواگرد ناوپایه (۲۳۰ هواگرد عملیاتی) ۲۱ هواگرد خشکیپایه زیرو | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
۱ ناو هواپیمابر ۱ رزمناو ۱۵۰ هواگرد ۳۰۷ کشته |
۴ ناو هواپیمابر ۱ نبردناو سنگین ۲۴۸ هواگرد ۳۰۵۷ کشته |
نیروی دریایی امپراتوری ژاپن قصد داشت با تسخیر جزایر میدوی حوزه دفاعی خود در اقیانوس آرام را گسترش داده و خطر هرگونه ضدحمله آمریکاییها را از جزایر هاوایی یا استرالیا از بین ببرد. در جزایر میدوی پایگاههای هوایی پیشرفتهای برای حفاظت از هاوایی توسط آمریکاییها ایجاد شده بود.
دریادار یاماموتو ایسوروکو، فرمانده ناوگان ترکیبی امپراتوری ژاپن، پیش از این فرماندهی حمله به پایگاه دریایی پرل هاربر ایالات متحده در هاوایی را بر عهده داشت که منجر به آغاز جنگ میان ایالات متحده و امپراتوری ژاپن شد. یاماموتو در پی موفقیت در نبرد دریای کورال تصمیم گرفت با حمله به جزایر میدوی و پایگاه دریایی آمریکاییها در آن، بخش اصلی ناوهای هواپیمابر ایالات متحده را نابود کرده و تسلط ژاپن بر اقیانوس آرام را تضمین کند. ساعت ۴:۳۰ بامداد روز ۴ ژوئن سال ۱۹۴۲ دریابد ناگومو چوایچی حمله به جزایر میدوی را با استفاده از تعداد زیادی هواگرد بمبافکن و اژدرانداز آغاز کرد.
بمبارانهای هواگردهای ژاپنی برای نابود کردن مواضع دفاعی آمریکاییها در جزایر میدوی و تصرف آن کافی نبود. نبردی سهمگین در دریا و آسمان میان نیروهای دو طرف درگرفت. از چهار ناو هواپیمابر ژاپنی که برای این حمله اعزام شده بود، دو فروند همان روز نخست و دو فروند دیگر روز ۵ ژوئن غرق شدند. ناوهواپیمابر یورکتاون آمریکاییها نیز که به شدت آسیب دیده بود، روز ۷ ژوئن غرق شد.
اطلاعات دقیق آمریکاییها سبب شده بود که از نقشه دریادار ایسوروکو از پیش آگاه شده و در نتیجه ضربات قاطعی بر ناوگان ژاپن وارد کردند. پس از این نبرد به حضور نظامی ژاپن در اقیانوس آرام مرکزی پایان داده شد.