موسیقی الکترونیک
From Wikipedia, the free encyclopedia
موسیقی الکترونیک گونهای از موسیقی است که در مراحل تهیّهٔ آن از سازهای الکترونیک و فناوری موسیقی الکترونیک استفاده میشود یا در تولید صداها از ادوات آکوستیک استفاده نمیشود. بهطور کلّی فرق عمدهٔ آن با انواع دیگر موسیقی در نوع صدای ساختهشده بهوسیلهٔ ابزار الکترونیکی است. نمونههایی از دستگاههای تولید صدای الکترومکانیکی شامل تلهارمونیوم، ارگ هموند و گیتار الکتریک میباشد. همچنین برای تهیّهٔ صدای کاملاً خالص الکترونیک میتوان از دستگاههای ترمین، سینثسایزر و رایانه بهره جست. موسیقی الکترونیک عموماً به صورت بیکلام میباشد.
موسیقی الکترونیک | |
---|---|
ریشههای سبکی | |
ریشههای فرهنگی | ۱۸۹۶، ایالات متحده |
سازهای معمول | سازهای موسیقی الکترونیک |
فرمهای مشتقشده | |
زیرژانرها | |
ژانرهای درهمآمیخته | |
سایر مطالب | |
از بزرگترین آهنگسازان موسیقی الکترونیک میتوانیم از: ژان میشل ژار - کلاوس شولتز - ادگار فروسه (Edgar Froese) رهبر گروه تنجرین دریم - پیتر باومن (Peter Baumann) - رابرت مایلز - شَمول shamall - کوتو - ساش - انیگما - آندره تنه برگر - دارود - اسکوتر (گروه) و جورجو مورودر و شیلر (گروه) و رابرت مایلز و آلن پارسون و مهدیار آقاجانی نام ببریم.
موسیقی الکترونیک در ابتدا منحصر به استفاده در موسیقی هنری میبود اما در اواخر دههٔ ۶۰ میلادی، با استفاده از شیوههای الکترونیک تهیهٔ صدا به صورت فزاینده در قلمروی عمومی رو به رشد نهاد.
امروزه موسیقی الکترونیک شامل انواع و زیر سبکهای فراوانی میباشد، محدودهای از هنر موسیقی اکسپریمنتال گرفته تا سبک متداول موسیقی رقص الکترونیک.