دکترا
یکی از مقاطع تحصیلی / From Wikipedia, the free encyclopedia
دکترا (به فرانسوی: Doctorat) واژهای فرانسوی است که از لاتین برگرفته شده و بهمعنای درجه یا مقام نظریهپردازِ صاحبنظر است، «دکتری» مرکب است از واژهٔ فرانسویِ «دکتر» (به فرانسوی: Docteur) بهمعنای صاحبنظر یا پزشک بهاضافهٔ پسوند اسمسازِ فارسی، و معنای «درس دادن» یا «پژوهنده بودن» است.[1]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
ازنظر دستوری، ترکیب «دکتر» و «دکتری» مانند ترکیب «استاد» و «استادی» است. باوجود اختلاف معنایی، به باور ابوالحسن نجفی، واژهٔ «دکتری» که از واژهٔ بیگانهٔ «دکتر» گرفته شده و تابع قواعد فارسی شدهاست، بر «دکترا» رجحان دارد.
پی اچ دی یا همان دکترای فلسفی (دکترا در فلسفه علم) بالاترین مدرک دانشگاهی است که توسط دانشگاهها ارایه میشود. متخصصین سلامت که مدارک تحصیلی کارشناسی دریافت میکنند در واقع دکتر نیستند. مدرک دکترای پزشکی (ام دی) یک مدرک حرفه ای است که در دانشگاههای آمریکای شمالی بخشی از دوره تحصیلات تکمیلی (graduate faculties) نیست. در رشتههای حقوق هم در آمریکای شمالی مدرک مشابهی به نام جی دی اعطا میشود که در واقع هر دو مدرک ام دی و جی دی در واقع مدرک کارشناسی است. تنها مدرکی که پس از دوره کارشناسی میتواند اعطا شود مدرک کارشناسی ارشد است و نه مدرک دکترا. مدرک دکترا (پی اچ دی) مدرکی است که یک شخص میتواند پس از کارشناسی ارشد دریافت کند. مدرک پی اچ دی به شخص این اجازه را میدهد که از عنوان دکتر استفاده کند. پی اچ دی بهطور متوسط نیازمند شش تا هشت سال تحصیل مداوم و سختکوشانه پس از دریافت مدرک کارشناسی است.[2]
دریافت پی اچ دی در رشتههای پزشکی معمولاً ۴ سال بعد از دورهٔ دکترای حرفهای و در رشتههای فنی مهندسی، علوم پایه و علوم انسانی، کسب دانشنامه (مدرک) در مقطع دکترای تخصصی معمولاً نیازمند بین ۴ سال تحصیل و پژوهش پس از دورهٔ کارشناسی ارشد و ارائهٔ یک نوآوری در قالب پایاننامهٔ دورهٔ دکتری تخصصی است که رساله نامیده میشود.