گویش هراتی
یکی از گویشهای زبان فارسی / From Wikipedia, the free encyclopedia
گویش هراتی یکی از گویش های فارسی خراسانی زبان فارسی است. این گویش نزدیکی زیادی با دیگر گویش های استان خراسان ایران بهویژه لهجهٔ تایبادی و تربتی جامی و کمابیش مشهدی دارد. گویش هراتی با تفاوتهای ناچیزی در ولایتهای هرات، فراه، غور و بادغیس افغانستان و بخشهایی از شرق استان خراسان ایران به کار میرود.
در گذشته، برخی آثار به این گویش نوشته شدهاست، از جمله مجالس خواجه عبدالله انصاری.[1]یکی از مریدان خواجه عبدالله انصاری گفتارهایی از او را که به گویش هراتی کهن بوده گرد آورد و پس از آن در سدهٔ نهم هجری عبدالرحمن جامی آن گفتارها را از گویش هراتی به عبارت فارسی معمول درآورده و کتاب نفحات الانس معروف را ساختهاست.[2]
اطلاعات اجمالی گویش هراتی, زبان بومی در ...
گویش هراتی | |
---|---|
زبان بومی در | افغانستان ایران |
منطقه | ولایت هرات ولایت فراه ولایت غور ولایت بادغیس |
شمار گویشوران | ۶،۱۱۸،۸۶۳ (بدون تاریخ) |
فارسی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
بستن