بازپسگیری اندلس
کندز / From Wikipedia, the free encyclopedia
رِکُونکیستا (Reconquista)[1] (به اسپانیایی، پرتغالی و گالیسی به معنی: بازپسگیری)، جنبش استرداد یا سقوط آندلس، اصطلاحی تاریخی برای مجموعهای از لشکرکشیهای طولانیمدت پادشاهیهای مسیحیان اسپانیا و پرتغال در قرون وسطی (از قرن هشتم تا سال ۱۴۹۲) به منظور بازپسگیری سرزمینهای خود از موروهای مسلمانی بود که در اوایل سدهٔ هشتم میلادی بیشتر شبهجزیره ایبری را در حمله امویان به اشغال خود درآورده بودند.[2]
رِکُونکیستا | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
نبرد مسیحیان و مورها (مسلمانان) کانتیگاس د سانتا ماریا | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
|
|
هرچند مسیحیان پیشتر در حدود سال ۷۱۸ و در نبرد کووادونگا با موروها درگیر شده بودند اما برای سه سده برتری با مسلمانان بود تا آنکه سرانجام در سدهٔ یازدهم و بهدنبال فروپاشی اتحاد موروها و بروز احساسات ضد مسلمانی در پادشاهیهای مسیحینشین شمال اسپانیا، جنبش بازپسگیری قلمروهای از دسترفته از مسلمانان رسماً آغاز شد.[2] چندین جنگ درگرفت و بیشتر شبهجزیره تا سدهٔ سیزدهم به دست مسیحیان افتاد. تنها امیرنشین گرانادا در گرانادا در جنوب اسپانیا بود که هنوز در کنترل موروها قرار داشت و سبب شده بود تا آتش رکونکیستا هنوز شعلهور باشد. سرانجام آخرین پایگاه موروها نیز تا پایان سدهٔ پانزدهم توسط مسیحیان فتح شد و رکونکیستا به پایان رسید.[2]
با پیروزی مسیحیان، فرمانروایان اسپانیا بر یکنواختی مذهبی تأکید نموده و بسیاری از موروها و یهودیان را از آن کشور اخراج کردند.[2]