جنبش مقاومت نروژ
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنبش مقاومت نروژ (نروژی: Norsk motstandsbevegelse) جنبش علیه اشغال این کشور توسط نیروی نازی آلمان بعد از عملیات وزرئوبونگ در جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۰ آغاز و در سال ۱۹۴۵ به پایان رسید. این مقاومت در اشکال مختلف وجود داشت:
- اعلام مشروعیت دولت در تبعید و پیشنهاد عدم مشروعیت دولت طرفدار نازی ویدکون کیسلینگ و دولت نظامی یوزف تربوون.
- دفاع در نروژ جنوبی که بسیار غیر سازمانیافته بود ولی موفق شد که در جلوگیری از دستگیری (عناصر دولت در تبعید) کمک کند.
- برقراری امنیت در موقعیتهای راهبردی نروژ و تخلیه عناصر دولت توسط دفاع نظامی و ضد حمله که در بخشهای نروژ غربی و نروژ شمالی سازمانیافته تر بود.
- مقاومت مسلحانه در شکل جنگ چریکی و خرابکاری، تکاور و سایر عملیات ویژه در دوره اشغال نروژ
- نافرمانی مدنی و مقاومت بدون خشونت
اطلاعات اجمالی جنبش مقاومت نروژ, تاریخ ...
جنبش مقاومت نروژ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جبهه اروپایی جنگ جهانی دوم | |||||||
Soviets meet Norwegians sheltering in a mine in فینمارک | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
نروژ Norwegian resistance groups بریتانیا اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (from 1944) دولت در تبعید لهستان | |||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
هاکون هفتم وینستون چرچیل |
ویدکون کوئیسلینگ یوزف تربوفن فرانتس بومه |
بستن