تجزیه لهستان
From Wikipedia, the free encyclopedia
تجزیه لهستان یا تجزیه مشترکالمنافع لهستان-لیتوانی سه مرحله تجزیهٔ کشور لهستان بود که در نیمهٔ دوم قرن ۱۸ میلادی رخ داد و به پایان موجودیت مشترکالمنافع لهستان-لیتوانی انجامید و استقلال لهستان را به مدت ۱۲۳ سال (تا ۱۹۱۸) از میان برد. عاملان این تجزیه امپراتوری روسیه، پادشاهی پروس و امپراتوری هابسبورگ بودند. این سه دولت سرزمینهای لهستانی را میان خود تقسیم کردند.
طی اولین تجزیه لهستان، در عهدنامهای میان سه دولت روسیه، اتریش و پروس در تاریخ ۵ اوت ۱۷۷۲ تصمیم به تجزیه لهستان گرفته شد. دو دهه بعد، در هنگام دومین تجزیه لهستان، نیروهای روسیه و پروس وارد خاک لهستان شدند. (۲۳ ژانویه ۱۷۹۳) اتریش در دومین تجزیه لهستان شرکت نکرد. در سومین تجزیه لهستان، که در ۲۴ اکتبر ۱۷۹۵ میلادی به امضا رسید، لهستان استقلال خود را بهطور کامل از دست داد و حتی قیام آزادی خواهان لهستانی نیز به موفقیت نینجامید.