استانهای روم
From Wikipedia, the free encyclopedia
استانهای روم (به لاتین: provincia، جمع آن: provinciae) در روم باستان، یک یکای پایه از استانهای امپراتوری چهارگانه (۲۹۳ پیش از میلاد) و بزرگترین واحد ارضی و اداری از اموال ارضی امپراتوری در خارج از ایتالیا بود.[1] این نام رومی تا امروز در زبان انگلیسی به صورت (province) به همان معنی استان به کار میرود.