۱۰۳پی/هارتلی
From Wikipedia, the free encyclopedia
دنبالهدار هارتلی ۲ ((به انگلیسی: 103P/Hartley)) با نامگذاری رسمی ۱۰۳پی/هارتلی از سوی مرکز بررسی ریزسیارهها، دنبالهدار دورهای کوچکی با تناوب مداری ۶٫۴۶ سال است.[1] این دنبالهدار توسط ملکم هارتلی در سال ۱۹۸۶ در واحد تلسکوپ اشمیت، در رصدخانهٔ سایدینگ اسپرینگ، استرالیا کشف شد.[1] قطر آن ۱٫۲ تا ۱٫۶ کیلومتر (۰٫۷۵ تا ۰٫۹۹ مایل) برآورد شدهاست.[1][5]
کشف | |
---|---|
کاشف | Malcolm Hartley |
تاریخ کشف | ۱۵ مارس ۱۹۸۶ |
نامگذاری اجرام آسمانی | 103P/1986 E2 |
مشخصات مداری A | |
اوج و حضیض | ۵٫۸۷ واحد نجومی (Q) |
اوج و حضیض | 1.05 AU (q)[1] |
Semi-major axis | 3.46 AU (a) |
خروج از مرکز مداری | ۰٫۶۹۴ |
تناوب مداری | 6.46 years |
انحراف مداری | ۱۳٫۶° |
Earth MOID | ۰٫۰۷۲ یکای نجومی (۱۰٬۸۰۰٬۰۰۰ کیلومتر)[1] |
Last perihelion | 20 April 2017[2][3] 28 October 2010[2] |
Next perihelion | 2023-Oct-12[4] |
هارتلی ۲؛ به عنوان بخشی از مأموریت کاوشگر فضایی اپوکسی (EPOXI)، هدف یک پرواز کناری فضاپیمای برخورد ژرف (فضاپیما) در در ۴ نوامبر ۲۰۱۰ بود٬[6] که به عنوان بخشی از مأموریت گستردشیافتهٔ خود، قادر به نزدیک شدن به فاصلهٔ ۷۰۰ کیلومتری هارتلی ۲ شد. تا نوامبر ۲۰۱۰، هارتلی ۲ کوچکترین دنبالهداری است که از آن بازدید شدهاست.[7] این پنجمین دنبالهداری است که تا آن زمان توسط فضاپیما مورد بازدید قرار گرفته، و دومین دنبالهداری است که توسط فضاپیمای برخورد ژرف بازدید شد. نخستین بازدید در ۴ ژوئیه ۲۰۰۵ از دنبالهدار تمپل ۱ بودهاست.[8]
این دنباله دار در ۱۷ مهر ۱۴۰۲ خورشیدی با قدر ۷ در موقعیت رصدی مناسبی قرار میگیرد و در ۲۱ مهر ۱۴۰۲ در مقارنه ۰/۲ درجه ای با سحابی اسکیمو خواهد بود.[9]