یکمان
From Wikipedia, the free encyclopedia
یکمان (انگلیسی: ecumene؛ یونانی: οἰκουμένη، translit. oikouménē، lit) اصطلاحی که در یونانی باستان برای اشاره جهان شناخته شده، مسکون یا قابل سکونت استفاده میشد. در یونان باستان بخشهایی از جهان بود که جغرافیدانان یونانی میشناختند و به سه قاره (آفریقا، اروپا و آسیا) تقسیم میشد. در زمان امپراتوری روم، به کلیت تمدن و شامل امپراتوری سکولار و مذهبی اشاره میکرد. در کاربرد کنونی میتواند اشاره به مسیحیت به عنوان یک واحد یا به تمدن جهانی مدرن کند. این اصطلاح در نقشهکشی برای توصیف نوعی از نقشه جهان که در اواخر دوران باستان و قرون وسطی استفاده میشد بکار میرود.