ینیچری
واحدهای ویژه ارتش امپراتوری عثمانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ینیچری (ترکی عثمانی: یڭیچری)، (به ترکی استانبولی: yeniçeri) به معنی «چریک جبهه» مشتق شده از دو کلمه ینگی به معنای جلو یا جبهه و چری یا همان چریک[1] واحدهای ویژه (ورزیده) از ارتش امپراتوری عثمانی بودند. این قوا معمولاً با نام جاننثاران سلطان شناخته میشدند.
اطلاعات اجمالی ینیچری, فعال ...
ینیچری | |
---|---|
فعال | ۱۳۶۳–۱۸۲۶ (۱۸۳۰ برای الجزایر) |
وفاداری | امپراتوری عثمانی |
گونه | پیادهنظام |
نقش | ارتش حرفهای دائمی |
اندازه | ۱٬۰۰۰ (۱۴۰۰)، ۷٬۸۴۱ (۱۴۸۴)، ۱۳٬۵۹۹ (۱۵۷۴)، ۳۷٬۶۲۷ (۱۶۰۹) |
بخشی از | ارتش عثمانی |
پادگان/ستاد | ادرنه، استانبول |
رنگها | آبی، سرخ و سبز |
تجهیزات | گوناگون |
نبردها | نبرد کوزوو، نبرد نیکوپولیس، نبرد آنکارا، نبرد وارنا، جنگ چالدران، نبرد موهاچ، محاصرهٔ وین، محاصرهٔ بزرگ مالت |
بستن
این ارتش در زمان مراد یکم که عثمانیها بخشی از اروپا را در اختیار داشتند تحت نظام دوشیرمه تشکیل شد. آنها فرزندان پسر گروگانگرفتهٔ مسیحیانی بودند که توسط ترکهای عثمانی از خانوادههایشان جدا شده،[1] به خانوادههای ترک مسلمان سپرده میشدند، بنابراین این افراد مسلمان و ترک تربیت میشدند. این افراد بعداً جزو لشکر عثمانی میشدند. این روش در سال ۱۸۲۶ توسط سلطان محمود دوم لغو گردید و بیشترشان در سدهٔ نوزده میلادی در پی شورش ایشان بهٔ دست سلطان محمود دوم به قتل رسیدند.[1]