یان وان آیک
نقاش فنلاندی / From Wikipedia, the free encyclopedia
یان وان آیک (به فلاندری: Jan van Eyck) یا یوهانس دی آیک، نقاش فلاندری، یکی از بهترین نقاشان سده ۱۵ (میلادی) در شمال اروپا بود. برداشت اشتباهی در سده ۱۶ (میلادی) وجود داشت که یان وان ایک را مبدع رنگ روغن معرفی میکرد. در صورتی که رنگ روغن به عنوان روشی برای تندیسهای چوبی و اشیا دیگر از خیلی پیشتر وجود داشته و تئوفلیس بهطور آشکار دستور نقاشیهای پایه روغنی را در رساله خود در ۱۱۲۵ (میلادی) ارائه داده است.
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
یان وان آیک | |
---|---|
زادهٔ | پیش از ۱۳۹۰ یا ۱۳۹۵ (میلادی) مازک، هلند (در آن هنگام) (امروز بخشی از بلژیک است) |
درگذشت | ۹ ژوئیه ۱۴۴۱ (۴۵ تا ۵۱ سال) بروخه، هلند (در آن هنگام) (امروز بخشی از بلژیک است) |
نژاد | فلاندری |
تحصیلات | رابرت کمپین (مورد اختلاف) |
جنبش | نقاشیهای اولیه هلندی، رنسانس شمالی |
همسر(ها) | مارگارتا |
البته این درست است که برادران وان آیک جزء نخستین نقاشان هلند بودند که از رنگ روغن در صفحات چوبی نقاشی استفاده میکردند؛ و همچنین به جلوههای چشمگیر تازهای برای لعاب دادن، تکنیک خیس روی خیس، و تکنیکهای دیگر دست یافتند؛ بنابراین به دلیل تسلط بر این تکنیک، بهطور سنتی لقب پدر نقاشی با رنگ روغن را به او میدهند.
یان وان آیک بیشتر به عنوان برادر و هم طراز هوبرت وان آیک شناخته میشود. با این تصور که هر دوی آنها از شهر مازک واقع در هلند (آن هنگام) به دنیا آمدهاند.
البته نام دیگری که در این میان به عنوان مبدع رنگهای بیس روغنی از او یاد میشود استاد شهر فلمال هنرمند برجستهٔ سرزمین فلاندر، است که در سدهٔ ۱۵ میلادی با ابداع رنگ روغن فصلی نو در تجسم عمیق در فضا و پیوستگی سایه روشنها در نقاشی گشود.