گتوهای نازی
From Wikipedia, the free encyclopedia
رژیم نازی با حمله به لهستان در طول جنگ جهانی دوم، گتوهایی را در سرتاسر اروپای شرقی تحت اشغال آلمان ایجاد کرد تا یهودیان، و گاه مردم کولی، را در بخشهای کوچک شهرها و شهرکها جداسازی و محدود کند و از این راه بهرهگیری از آنها را گسترش دهد. در اسناد آلمانی و تابلوهای ورودی گتوها، نازیها معمولاً از این مکانها با نامهای Jüdischer Wohnbezirk یا Wohngebiet der Juden یاد میکنند، که هر دو به شکل «محله یهود» ترجمه میشوند. بر پایه تعریف پژوهشگران هولوکاست، چندین نوع مشخص از گتوها وجود داشت؛ از جمله گتوهای به اصطلاح باز، گتوهای بسته، گتوهای کاری، گتوهای ترانزیتی (انتقالی) و گتوهای کشتار. در تعدادی از موارد، این گتوها تبدیل به مکانهای برای مقاومت زیرزمینی یهودیان در برابر اشغال آلمان بودند که در مجموع به عنوان «خیزشهای گتو» شناخته میشوند.[2]
اطلاعات اجمالی گتوها در اروپای تحت اشغال آلمان نازی, شناختهشده با عنوان ...
گتوها در اروپای تحت اشغال آلمان نازی | |
---|---|
شناختهشده با عنوان | آلمانی: Jüdischer Wohnbezirk |
موقعیت | اروپای مرکزی، شرق اروپا و اروپای جنوب شرقی |
تاریخ | ۱۹۳۹–۱۹۴۵ |
نوع رویداد | در کل بیش از ۱۰۰۰ گتو، بیشتر در اروپای شرقی و مرکزی، شکل گرفتند.[1] |
عاملان | اساس، گردانهای پلیس نظم |
بستن