گارد سرخ (فنلاند)
From Wikipedia, the free encyclopedia
گارد سرخ (فنلاندی: Punakaarti، IPA: [ˈpunɑˌkɑ:rti]، سوئدی: Röda gardet) واحدهای شبه نظامی جنبش کارگری فنلاند در اوایل دهه ۱۹۰۰ بودند.
گارد سرخ فنلاندی: Punakaarti سوئدی: Röda gardet | |
---|---|
رهبران | یوهان کوک آلی آلتونن ایرو هاپالاینن اینو راهیا کولرو ماننر اتو فیلی کوسینن |
تاریخ فعالیت | ۱۹۰۵–۱۹۰۷ ۱۹۱۷–۱۹۲۰ |
وفاداری | جمهوری سوسیالیستی کارگری فنلاند |
مناطق فعالیت | جمهوری سوسیالیستی کارگری فنلاند، کارلیای شرقی |
ایدئولوژی | سوسیالیسم، کمونیسم، ملیگرایی چپگرا |
متحدان | گارد سرخ روسیه جمهوری فدراتیو سوسیالیستی روسیه شوروی |
مخالفان | امپراتوری روسیه (۱۹۰۵–۱۹۰۷)
فنلاند (۱۹۱۸)
|
درگیریها و جنگها |
اولین گارد سرخ در انقلاب ۱۹۰۵ روسیه تأسیس اما یک سال بعد منحل شد. پس از انقلاب فوریه ۱۹۱۷ امپراتوری روسیه، گاردهای سرخ مجدداً تأسیس شدند و در جنگ داخلی فنلاند در سال ۱۹۱۸ ارتش جمهوری سوسیالیستی کارگری فنلاند را تشکیل دادند. مجموع نیروهای گارد سرخ در آغاز جنگ داخلی حدود ۳۰۰۰۰ نفر بود که در طول درگیری بین ۹۰۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰۰ افزایش یافت. این تعداد شامل بیش از ۲۰۰۰ عضو گارد زنان بود. در ماه مه ۱۹۱۸ بالغ بر ۸۰۰۰۰ نفر از اعضای گارد سرخ توسط گارد سفید اسیر شدند که ۱۲۰۰۰ تا ۱۴۰۰۰ نفر از آنها در اردوگاههای زندان به دلیل اعدام، بیماری و سوء تغذیه جان باختند. اکثریت اعضای گارد سرخ سرانجام در اواخر سال ۱۹۱۸ مورد عفو قرار گرفتند.
همچنین تقریباً ۱۰۰۰۰ تا ۱۳۰۰۰ نفر از اعضای گارد سرخ موفق به فرار به شوروی شدند. برخی از آنها تا سال ۱۹۲۰ در جنگ داخلی روسیه علیه فنلاندیها که به کارلیای شرقی حمله کردند، جنگیدند.[1][2]