کلید (موسیقی)
کلید ها در موسیقی مثل دست و پای نوازنده می مانند و کمک میکنند به نوازنده که چگونه بنوازد / From Wikipedia, the free encyclopedia
کلید[1] (به فرانسوی: Clef) یک نشانه موسیقی است که برای تعیین زیرایی[2] نتهای[3] نوشته شده بکار میرود. روی یکی از خطوط در اول حامل قرار گرفته، نام و زیرایی نتهایی را که روی آن خط واقع شده تعیین میکند. این خط به عنوان نقطه راهنما برای تعیین اسامی نتها روی هر یک از خطوط یا بین خطوط استفاده میشود. فقط یک کلید استفاده میشود که به جای خطوط به فواصل میان خطوط اشاره میکند.
سه نوع کلید در نتنویسی موسیقی مدرن بکار میرود: کلید دو، کلید فا و کلید سل. هر یک از کلیدها تعیینکننده نت متفاوتی برای خطی هستند که روی آن قرار میگیرند.
کلید | نام | نت | خط |
---|---|---|---|
کلید سل | G4 | نام خود را به خط دوم میدهد. | |
کلید دو | دو وسط (C4) | خطی که از وسط کلید میگذرد. | |
کلید فا | F3 | خطی که از بین دو نقطه جلوی کلید میگذرد. |
هرگاه یکی از این کلیدها روی یکی از خطوط حامل قرار گرفت، بقیه خطوط و میان خطوط با توجه به رابطهای که با آن دارند خوانده میشوند.
استفاده از سه کلید مختلف نوشتن موسیقی برای تمامی صداها و سازها را امکانپذیر نموده، حتی اگر آنها بازههای بسیار متفاوتی داشته باشند (که آنها، حتی اگر تعدادی صدای بسیار بالاتر یا پایینتر از صداهای دیگر باشند). انجام این کار فقط با استفاده از یک کلید بسیار سخت است، به دلیل اینکه حامل مدرن فقط ۵ خط داشته، و تعداد نتهایی که در محدوده حامل نشان داده میشود، حتی با خطوط اضافه، نزدیکی با تعداد نتهایی که یک ارکستر مینوازد ندارد. استفاده از کلیدهای مختلف برای سازها و صداهای متفاوت این امکان را میدهد که به راحتی نتها را در محدوده حامل با کمترین استفاده از خطوط اضافه نوشت. به این منظور کلید سل برا بخشهای بالا، کلید دو برای بخشهای میانی، و کلید فا برای بخشهای پایین- به استثنای قسمت مهمی مهم از بخشهای انتقالی، که نت متفاوتی از صدایی تولید میکنند نوشته میشود، اغلب حتی در اکتاو.