کریستوفر واکن روی صحنه، صفحه نمایش و پرده سینما
From Wikipedia, the free encyclopedia
کریستوفر واکن بازیگر آمریکایی با بیش از ۵۰ سال فعالیت حرفهای در تئاتر، سینما و تلویزیون آمریکا و اروپا است. او در بیش از ۱۰۰ فیلم و برنامهٔ تلویزیونی از جمله فیلمهای شکارچی گوزن، سگهای جنگ، چشماندازی به آدمکشی، از فاصلهٔ نزدیک، پادشاه نیویورک، بازگشت بتمن، آنی هال، داستان عامهپسند، اسلیپی هالو، اگه میتونی منو بگیر و برنامههای تلویزیونی مانند پخش زندهٔ شنبهشب و همچنین موزیکویدئوهایی از مدونا و فتبوی اسلیم ایفای نقش کرده است.
او در ابتدا بهطور عمده در تئاتر و تلویزیون در نقشهای کوچک با نام «کن واکن» و بعدتر «رونی واکن» فعالیت داشت و سپس نام «کریستوفر واکن» را انتخاب کرد. نقشآفرینی او بر پردهٔ سینما با فیلم پابرهنه در آتن در سال ۱۹۶۶ آغاز شد و با بازی در فیلمهایی با نقشهای بزرگتر ادامه پیدا کرد. حضور کوتاه او در فیلم آنی هال (۱۹۷۷) در نقش برادر متمایز شخصیت اصلی فیلم توجه منتقدان را جلب کرد و سرانجام بازی در فیلم شکارچی گوزن جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را در سال ۱۹۷۸ برای او به ارمغان آورد. پس از این موفقیت سیل پیشنهاد به سمت او سرازیر شد، و او را به بازیگری با کارنامهٔ هنری پربار، با اکران گاه چند فیلم همزمان در سال تبدیل کرد.
واکن در مجموعه فیلمهای سینمایی پیشگویی در نقش فرشتهٔ مقرب، جبرئیل و در مجموعه فیلمهای تلویزیونی سارای قدبلند و سادهپوش در نقش جیکوب بهطور مستمر در فواصل طولانی بازی کرده است. از دیگر نقشهایی که واکن با آن شناخته میشود میتوان به نقش جانی اسمیت در فیلم منطقهٔ مرده، کاپیتان کونز در داستان عامهپسند و فرنک ابناگلِ پدر در فیلم اگه میتونی منو بگیر اشاره کرد.
واکن علاوه بر بازیگری، در آواز و رقص هم مهارت دارد و در فیلمهایی مانند شکارچی گوزن، سکههایی از بهشت، گربهٔ چکمهپوش (۱۹۸۸)، ایلومیناتا و عشق و سیگار صحنههایی را بازی کرده است.