کاندولس، پادشاه لیدیه، همسر خود را در حالی که به رختخواب میرود، پنهانی به وزیرش ژیگس نشان میدهد
نقاشی از ویلیام اتی / From Wikipedia, the free encyclopedia
کاندولس، پادشاه لیدیه، همسر خود را پنهانی به ژیگس، یکی از وزیران خود، در حالی که او به رختخواب میرود، نشان میدهد (به انگلیسی: Candaules, King of Lydia, Shews his Wife by Stealth to Gyges, One of his Ministers, as She Goes to Bed) که گاهی در گذشته با عنوان بیتدبیری کاندولس[persian-alpha 1] شناخته میشد، یک نقاشی رنگ روغن روی بوم اثر هنرمند انگلیسی ویلیام اِتی[persian-alpha 2] است که برای اولین بار در سال ۱۸۳۰ در آکادمی سلطنتی به نمایش گذاشته شد. این نقاشی یک صحنه از تاریخنامه اثر هرودوت را نشان میدهد، که در آن کاندولس، پادشاه لیدیه، یکی از وزیران خود یعنی ژیگس را به اتاق خواب زوجین دعوت میکند تا در اتاق خواب پنهان شود و درحالی که همسرش نیسیا لباسهایش را درمیآورد او را ببیند تا زیبایی همسرش را به ژیگس ثابت کند. نیسیا متوجه ژیگس میشود که دارد او را مشاهده میکند و او را به چالش میکشد که یا اعدام خودش را بپذیرد یا «کاندولس» را به عنوان مجازات بکشد. ژیگس انتخاب میکند «کاندولس» را بکشد و جای او را به عنوان پادشاه بگیرد. این نقاشی لحظهای را نشان میدهد که نیسیا، هنوز هیچ اطلاعی از اینکه کسی غیر از شوهرش او را مشاهده میکند ندارد، آخرین لباسش را درمیآورد.
هنرمند | ویلیام اتی |
---|---|
سال | ۱۸۴۶ |
گونه | هنر برهنگی |
مواد | رنگ روغن روی کرباس |
موضوع | گیگس در اتاق خواب شاه کاندولس |
ابعاد | ۴۵٫۱ cm × ۵۵٫۹ cm (۱۷٫۸ اینچ × ۲۲٫۰ اینچ) |
مکان | تیت، لندن |
مالک | ارائه شده توسط رابرت ورنون ۱۸۴۷ |
شمارهٔ دادهنامه | N00358 |
وبگاه |
اِتی امیدوار بود که مخاطبان از این نقاشی درس اخلاقی بگیرند که زنان مال و اموال نیستند و مردانی که به حقوق آنها تجاوز میکنند، با عدالت باید مجازات شوند، اما او تلاش چندانی برای توضیح این موضوع برای مخاطبان انجام نداد. این نقاشی بلافاصله بحثبرانگیز شد و به عنوان ترکیبی بدبینانه از یک تصویر مستهجن و روایتی خشونتآمیز و ناخوشایند تلقی شد و به عنوان یک اثر هنری غیراخلاقی که از یک هنرمند خارجی و نه بریتانیایی انتظار میرود به شدت محکوم شد.
این نقاشی را رابرت ورنون[یاد 1] در زمان برگزاری در نمایشگاهی که خودش ترتیب داده بود خرید و در سال ۱۸۴۸ یکی از نقاشیهایی بود که ورنون به ملت اهدا کرد. این اثر در سالهای بعد همچنان شهرت جنجالی خود را حفظ کرد. نشریه هنری «آرت ژورنال» زمانی که حقوق تکثیر کالکشن پیشین ورنون را در سال ۱۸۴۹ خرید، نسخههای کپی از نقاشی «کاندولس» را توزیع نکرد. در سال ۱۹۲۹، این نقاشی به همراه تعدادی از نقاشیهای دیگر به گالری تازه توسعه یافته تیت منتقل شد.