کاربر:Aramesh.aram/صفحه تمرین ۲
From Wikipedia, the free encyclopedia
الگو:Charlie Chaplin sidebar
سِـر چارلی چاپلین KBE | |
---|---|
نام هنگام تولد | چارلز اسپنسر چاپلین |
زادهٔ | ۱۶ آوریل ۱۸۸۹ لندن، انگلستان |
درگذشت | ۲۵ دسامبر ۱۹۷۷ (۸۸ سال) کرسیر-سور-وو وه، سوئیس |
مدفن | گورستان کرسیر-سور-وو وه، کرسیر-سور-وو وه، سوئیس |
پیشه |
|
سالهای فعالیت | ۱۸۹۹—۱۹۷۵ |
آثار | فهرست کامل |
همسر(ها) |
|
فرزندان | ۱۱، از جمله چارلز، سیدنی، جرالدین، مایکل، جوزفین، ویکتوریا، یوجین و کریستوفر |
والدین | چارلز چاپلین سنیور هانا هیل |
خویشاوندان | خانوادهٔ چاپلین |
وبگاه | |
امضاء | |
سِـر چارلز اسپنسر چاپلین KBE (به انگلیسی: Charles Spencer Chaplin، ۱۶ آوریل ۱۸۸۹ – ۲۵ دسامبر ۱۹۷۷) بازیگر کمدی، فیلمساز و آهنگساز اهل انگلستان بود که در دوران فیلم صامت به شهرت رسید. او از طریق شخصیت سینمایی خود ولگرد، به نمادی جهانشمول تبدیل گشت و همواره یکی از مهمترین چهرههای صنعت فیلم دانسته میشود. حرفهٔ او بیش از ۷۵ سال طول کشید، از هنگام کودکیاش در دوره ویکتوریا تا یک سال پیش از درگذشتش در ۱۹۷۷ و هم تمجید و هم جنجال را دربرمیگرفت.
چاپلین دوران کودکی خود را در لندن در فقر و سختی گذراند. پدرش غایب بود و مادرش از لحاظ مالی تقلا میکرد – او پیش از ۹ سالگی، دو بار به یک خانهٔ فقرا فرستاده شد. هنگامی که وی ۱۴ سال داشت، مادرش به یک دیوانهخانه رفت. چاپلین از سن کم به اجرا روی آورد، وی در تالارهای موسیقی تور برگزار میکرد و بعدها بازیگر روی صحنه و کمدین شد. در ۱۹ سالگی، وی با شرکت فرد کارنو قرارداد بست که او را به ایالات متحده آمریکا بُرد. او در صنعت فیلم پیشتاز شد و در ۱۹۱۴، کار برای استودیو کیاستون را آغاز کرد. او بهزودی شخصیت ولگرد خود را توسعه داد و هواداران زیادی را مجذوب خود کرد. او فیلمهایش را خودش کارگردانی میکرد و همچنان که به شرکتهای اسنای، میوچوال و فرست نشنال نقل مکان میکرد، به پیشرفت خود ادامه میداد. در ۱۹۱۸، او یکی از شناختهشدهترین چهرههای جهان بود.
در ۱۹۱۹، چاپلین شرکت توزیع فیلم یونایتد آرتیستس را مشترکاً تأسیس کرد، تأسیس شرکت به او این اجازه را داد که فیلمهایش را کاملاً زیر فرمان خود قرار دهد. نخستین فیلم بلند او پسربچه (۱۹۲۱) بود، پس از آن وی فیلمهای زن پاریسی (۱۹۲۳)، جویندگان طلا (۱۹۲۵) و سیرک (۱۹۲۸) را ساخت. او از همان ابتدای دههٔ ۱۹۳۰ از ساخت فیلمهای ناطق خودداری کرد و در عوض، روشناییهای شهر (۱۹۳۱) و عصر جدید (۱۹۳۶) را بدون هیچ دیالوگی ساخت. نخستین فیلم ناطق وی، دیکتاتور بزرگ (۱۹۴۰) بود که آدولف هیتلر را هجو میکرد. دههٔ ۱۹۴۰ برای چاپلین همراه با جنجال بود و محبوبیتش سریعاً کاهش یافت. او به همدردی با کمونیسم متهم شد و برخی از اعضای مطبوعات و عموم مردم، به علت دخالت چاپلین در یک دادخواست پدری و ازدواج با زنانی خیلی جوانتر از خودش، از دست وی شوکه شدند. یک تحقیق توسط ادارهٔ تحقیقات فدرال آغاز شد و چاپلین، مجبور شد تا ایالات متحده آمریکا را ترک کند و در سوئیس سکنی گزیند. او در آخرین فیلمهایش بیخیال شخصیت ولگرد شد، این فیلمها موسیو وردو (۱۹۴۷)، روشنیهای صحنه (۱۹۵۲)، یک سلطان در نیویورک (۱۹۵۷) و کنتسی از هنگ کنگ (۱۹۶۷) بودند.
چاپلین برای بیشتر فیلمهای خود نویسندگی، کارگردانی، تهیهکنندگی، تدوینگری، بازیگری و آهنگسازی را انجام داد. او کمالگرا بود و استقلال مالیاش، او را قادر ساخت که سالها برای توسعه و تولید یک فیلم وقت بگذارد. مشخصهٔ فیلمهای چاپلین کمدی بزنبکوب هست که با ترحمانگیزی مخلوط گردیدهاست، این در شخصیت ولگرد هنگامی که با فلاکت دستوپنجه نرم میکند معلوم است. خیلی از فیلمهای چاپلین، حاوی موضوعات اجتماعی و سیاسی و همچنین عناصری در شرح حال خودش هستند. او در بخشی از یک قدردانی ازسرگرفتهشده برای آثارش، در ۱۹۷۲ یک اسکار افتخاری به مناسبت «تأثیر بیحسابش روی تبدیل فیلم به شکل هنریِ این سده» دریافت کرد. او همچنان از احترام بالایی برخوردار است؛ جویندگان طلا، روشناییهای شهر، عصر جدید و دیکتاتور بزرگ اغلب در فهرستهای بزرگترین فیلمها رتبهبندی شدهاند.