کاربر:Amirpni/لیو بی
From Wikipedia, the free encyclopedia
لیو بی ( چینی ، تلفظ راهنما·اطلاعات ; ماندارین تلفظ: [ljǒu pêi] ; ۱۶۱ - ۱۰ ژوئن ۲۲۳)، نام محترم ژوانده (玄德</link>، یک جنگسالار چینی در اواخر سلسله هان شرقی بود که بعداً امپراتور موسس شو هان ، یکی از سه پادشاهی چین شد.
Liu Bei | |||||||||||||||||||||||
نویسههای چینی سنتی | 劉備 | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
نویسههای چینی سادهشده | 刘备 | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
نام دیگر چینی | |||||||||||||||||||||||
زبانهای چینی | 玄德 | ||||||||||||||||||||||
معنای تحتاللفظی | (courtesy name) | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
علیرغم ناکامی های اولیه و نداشتن منابع مادی و موقعیت اجتماعی که رقبای او به آن فرمان می دادند، او در میان وفاداران ناامید هان که با سائو سائو ، جنگسالار کنترل دولت مرکزی هان و امپراتور شیان و رهبر جنبش مردمی برای احیای هان مخالف بودند، حمایت جمع کرد. سلسله لیو بی برای ایجاد قلمروی خود، که در اوج خود، سیچوان ، چونگ کینگ ، گوئیژو ، هونان ، و بخشهایی از هوبی و گانسو امروزی را در بر میگرفت، بر چندین شکست غلبه کرد.
از نظر فرهنگی، به دلیل محبوبیت رمان تاریخی قرن چهاردهم ، عاشقانه سه پادشاهی ، لیو بی به طور گسترده ای به عنوان فرمانروای نیکوکار و انسانی ایده آلی شناخته می شود که به مردم خود اهمیت می داد و مشاوران خوبی برای دولت خود انتخاب می کرد. همتای داستانی او در این رمان، نمونهای مفید از فرمانروایی بود که به مجموعه ارزشهای اخلاقی کنفوسیوس ، مانند وفاداری و شفقت، پایبند بود. از نظر تاریخی، لیو بی، مانند بسیاری از فرمانروایان هان، بسیار تحت تأثیر لائوتسه قرار گرفت. او یک سیاستمدار و رهبر باهوش بود که مهارتاش نشاندهندهی قابلتوجهی از «ظاهر کنفوسیوس ، اما در اصل قانونگرا » بود. [persian-alpha 1] [1] [[رده:حکمرانان بنیانگذاری]] [[رده:کارمندان سیاسی در سیچوآن]] [[رده:کارمندان سیاسی در هوبئی]] [[رده:کارمندان سیاسی در جیانگسو]] [[رده:جنگسالارهای دودمان هان]] [[رده:امپراتوران شو هان]] [[رده:حکمرانان سده ۳ (میلادی) اهل چین]] [[رده:سیاستمداران اهل بائودینگ]] [[رده:درگذشتگان ۲۲۳ (میلادی)]] [[رده:زادگان ۱۶۱ (میلادی)]] [[رده:صفحههایی که از الگوی Lang-zh بههمراه برچسبهای بالانویس استفاده میکنند]] [[رده:مقالههای حاوی متن به زبان چینی سنتی]] [[رده:مقالههای حاوی متن به زبان چینی سادهشده]] [[رده:مقالههای حاوی متن به زبان چینی]]
- Liu Bei's somewhat Confucian tendencies were also dramatized compared to his rival states' founders, Cao Pi and Sun Quan, who both ruled as pure Legalists. His political philosophy can best be described by the Chinese idiom "Confucian in appearance but Legalist in substance" (چینی ساده: 儒表法里; چینی سنتی: 儒表法裡; پینیین: rú biǎo fǎ lǐ; Wade–Giles: ju2 piao3 fa3 li3), a style of governing which had become the norm after the founding of the Han dynasty.
- Throughout Chinese history, no successful emperor had ruled purely based on Confucianism (though some did purely use Legalism). Numerous studies such as Political Reality of Transforming Legalism by Confucianism in the Western Han Dynasty as Seen from Selection System by Wang Baoding, or Aspects of Legalist Philosophy and the Law in Ancient China: The Chi'an and Han Dynasties and Rediscovered Manuscript of Mawangdui and Shuihudi by Matthew August LeFande, have pointed out most ancient Chinese dynasties after Qin had ruled by a mix of Legalism and Confucianism.