ژان بودن
From Wikipedia, the free encyclopedia
ژان بودن (به فرانسوی: Jean Bodin) (۱۵۹۶–۱۵۳۰) فیلسوف فرانسوی و از هواداران کلاسیک نظریه حکومت مطلقگرایی است.
ژان بودن | |
---|---|
زادهٔ | ۱۵۳۰ آنژه |
درگذشت | ۱۵۹۶ لااون |
دوره | فلسفه رنسانس |
حیطه | فلسفه غربی |
علایق اصلی | فلسفه حقوق، فلسفه سیاسی، اقتصاد |
ایدههای چشمگیر | نظریه مقداری پول، حاکمیت وستفالی |
تأثیرگرفته از
| |
تأثیرگذار بر | |
بودن با نگارش کتاب «شش رساله در باب حیات سیاسی» تلاش کرد تا بین قدرت سیاسی و حقوق یک رابطه ایجاد کند.
بودن حاکمیت را به معنی قدرت مطلق و جداییناپذیر دولت تعبیر کرد که به غیر از ذات خداوند و اراده آن هیچ فرد یا مقامی نمیتواند آن را تهدید کند. او همچنین یکی از نویسندگان تأثیرگذار در علم دیوشناسی بود.[1]
بودن در دوران پس از اصلاحات پروتستان زندگی میکرد و در زمینه درگیری مذهبی در فرانسه نوشت. به نظر میرسید که او در طول زندگیاش یک کاتولیک اسمی بود، اما از قدرت پاپ بر حکومتها انتقاد داشت و شواهدی وجود داشت که او ممکن است در زمان حضورش در ژنو به پروتستانتیسم گرویده باشد.[2][3][4]او از کنترل مرکزی قوی یک سلطنت ملی به عنوان پادزهر درگیریهای جناحی حمایت میکرد. در اواخر عمرش گفتگویی را در میان ادیان مختلف از جمله نمایندگان یهودیت، اسلام و الهیات طبیعی نوشت که در آن همه موافق همزیستی مشترک بودند، اما منتشر نشد.