پیمان سوالبارد
From Wikipedia, the free encyclopedia
پیمان سوالبارد (به انگلیسی: Svalbard Treaty) یک قرارداد بینالمللی است که حاکمیت «کامل و بدون محدودیت نروژ» بر سوالبارد را تضمین میکند. در عین حال، این پیمان، شرایطی که نروژ باید در مدیریت منطقه انجام دهد، از جمله رفتار برابر با شهروندان و شرکتهای، همهٔ کشورهایی که به این توافق پیوستهاند؛ و محدودیت در تعقیب بعضی مقاصد نظامی را مشخص میکند. پیمان سوالبارد، در سال ۱۹۲۰ میلادی، منعقد و در سال ۱۹۲۵ به اجرا گذاشته شد. پیمان سوالبارد، در مجموع توسط دولتهای ۴۴ کشور به تصویب رسیدهاست.
نام بلند:
| |
---|---|
تاریخ امضا | ۹ فوریه ۱۹۲۰ |
مکان امضا | پاریس، فرانسه |
تاریخ اجرا | ۱۴ اوت ۱۹۲۵ |
شرط اجرا | تصویب توسط تمام قدرتهای امضا کننده |
گروهها | ۴۶[1] - نگاه کن به لیست |
ضامن | دولت جمهوری فرانسه |
زبانها | فرانسوی و انگلیسی |
[[wikisource:Spitsbergen Treaty}|Spitsbergen Treaty}]] در ویکینبشته |
این پیمان، همچنین به عنوان معاهدهٔ نروژی در نروژ، ایالات متحده آمریکا، دانمارک، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، هلند، بریتانیا و سوئد در خارج از کشور شناخته شدهاست.
پیمان سوالبارد، یکی از معدود موافقت نامههای بینالمللی حاصل مذاکرات پس از جنگ جهانی اول است که هنوز به قوت خود باقی است. به استثنای جنگ جهانی دوم، حاکمیت نروژ بر سوالبارد هرگز به چالش کشیده نشده و مورد اعتراض قرار نگرفتهاست. اختلافات بر سر تفسیر پیمان سوالبارد، در دوران اخیر، عمدتاً مربوط به این موضوع است که آیا پیمان سوالبارد، در مورد مناطق دریایی اطراف مجمع الجزایر نیز صدق میکند یا خیر؟[2]