ویلهلم اوستوالد
شیمیدان آلمانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
فردریش ویلهلم اوستوالد (به لتونیایی: Vilhelms Ostvalds) (به آلمانی: Friedrich Wilhelm Ostwald) (زادهٔ ۲ سپتامبر ۱۸۵۳، درگذشت ۴ آوریل ۱۹۳۲) شیمیدان، فیلسوف و از ساکنان آلمانی کنارههای شرقی دریای بالتیک است که در سال ۱۹۰۹ برای کارهایش بر روی کاتالیزور، تعادلهای شیمیایی و سرعت واکنش، موفق به دریافت جایزهٔ نوبل شیمی شد. از اوستوالد، یاکوبوس هنریکوس وانتهوف و سوانته آرنیوس به عنوان پایهگذاران تخصص شیمیفیزیک یاد میشود.
اطلاعات اجمالی ویلهلم اوستوالد, زادهٔ ...
ویلهلم اوستوالد | |
---|---|
زادهٔ | ۲ سپتامبر ۱۸۵۳ ریگا، فرمانداری لیوونی، امپراتوری روسیه |
درگذشت | ۴ آوریل ۱۹۳۲ (۷۸ سال) گروسبوتن، زاکسن، جمهوری وایمار |
ملیت | پروس، آلمانی (پس از سال ۱۸۷۱) |
محل تحصیل | دانشگاه تارتو |
شناختهشده برای | فروکافت مول فرایند استوالد ویسکومتر اوستوالد پیپت |
جایزه(ها) | جایزه نوبل شیمی (۱۹۰۹) |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | شیمی |
محل کار | دانشگاه تارتو دانشکده فنی ریگا دانشگاه لایپزیگ |
استاد راهنما | کارل اشمیت |
دانشجویان دکتری | آرتور ایماس نویز جورج بردیگ پاول والدن فردریک جی. دونان |
بستن