هیپراوریسمی
From Wikipedia, the free encyclopedia
هیپراوریسمی (انگلیسی: Hyperuricemia) به معنی سطح بالا و غیرطبیعی اسید اوریک در خون است. در شرایط pH مایع بدن، اسید اوریک تا حد زیادی به صورت اورات، به شکل یون وجود دارد.[1][2] غلظت اسید اوریک سرم بیشتر از ۶ میلیگرم در دسیلیتر برای زنان، ۷ میلیگرم در دسیلیتر برای مردان و ۵.۵ میلی گرم در دسیلیتر برای جوانان (زیر ۱۸ سال) به عنوان هیپراوریسمی تعریف میشود.[3] مقدار اورات در بدن به تعادل میان مقدار پورینهای خورده شده در غذا، مقدار اورات سنتز شده در بدن (به عنوان مثال از طریق گردش سلولی) و مقدار اوراتی که در ادرار یا از راه دستگاه گوارش دفع میشود، بستگی دارد. تراکت هیپراوریسمی ممکن است نتیجه افزایش تولید اسید اوریک، کاهش دفع اسید اوریک یا افزایش تولید و کاهش دفع باشد.
اطلاعات اجمالی هیپراوریسمی, تخصص ...
هیپراوریسمی | |
---|---|
اوریک اسید | |
تخصص | غدد درونریز و متابولیسم |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
بستن