نظام سیاسی در آلمان
آلمان در سال های 1914_1918 و 1939_1945 در جنگ های جهانی اول و دوم نقش بسیار مهم و تعیین کننده ای داشت که در جنگ جهانی دوم نوعی سیاست ناسیونالیستی به خود / From Wikipedia, the free encyclopedia
آلمان یک جمهوری پارلمانی دموکراتیک و فدرال است که در آن قدرت قانونگذاری فدرال در اختیار بوندستاگ (مجلس فدرال آلمان) و بوندسرات (مجلس نمایندگانی از ایالات یا مجلس علیا) است.
نوع حکومت | جمهوری پارلمانی دموکراتیک فدرال |
---|---|
قانون اساسی | قانون اساسی جمهوری فدرال آلمان |
قوه مقننه | |
نام | بوندستاگ و بوندسرات |
نوع | دومجلسی |
مکان ملاقات | ساختمان رایشستاگ |
Presiding officer | بربل باس رئیس بوندستاگ |
قوه مجریه | |
رئیس کشور | |
عنوان | رئیسجمهور فدرال |
کنونی | فرانک والتر اشتاینمایر |
برگزیننده | بوندسوَرسَملانگ (مجمع فدرال) |
رئیس حکومت | |
عنوان | صدراعظم فدرال |
کنونی | اولاف شولتس |
برگزیننده | رئیسجمهور |
هیئت دولت | |
نام | کابینه آلمان |
دولت کنونی | کابینه شولتس |
رهبر | صدراعظم آلمان |
معاون رهبر | معاون صدراعظم |
برگزیننده | رئیسجمهور |
مقرها | ساختمان صدارتاعظمی |
وزیران | ۱۵ |
قوه قضائیه | |
نام | قوه قضاییه آلمان |
دیوان قانون اساسی فدرال | |
قاضی ارشد | استفان هاربارث |
صندلی | مقر دادگاه، کارلسروهه |
دولت فدرال آلمان از سال ۱۹۴۹ بهطور عمده تحت سلطه احزاب اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU) و حزب سوسیال دموکرات آلمان (SPD) قرار داشتهاست. قوه قضاییه آلمان نهادی مستقل از قوه مجریه و مقننه است، این در حالی است که معمولاً اعضای اصلی قوه مجریه نیز اعضای قوه مقننه میباشند. نظام سیاسی در قانون اساسی سال ۱۹۴۹ (به آلمانی Grundgesetz) تبیین شدهاست که با اصلاحات جزئی پس از اتحاد مجدد آلمان در سال ۱۹۹۰، قانون اساسی جمهوری فدرال آلمان باقی ماند.
قانون اساسی آلمان از آزادی فردی انسانها حمایت میکند و منشأ این آزادیها را حقوق بشر و حقوق مدنی میداند. قدرت سیاسی در آلمان مطابق قانون اساسی بین سطوح فدرال و ایالتی و بین قوه مقننه، مجریه و قضاییه تقسیم میشود.
آلمان غربی در سال ۱۹۵۸ یکی از اعضای مؤسس جامعه اروپایی بود که در سال ۱۹۹۳ به اتحادیه اروپا تبدیل شد. آلمان بخشی از منطقه شنگن است و از سال ۱۹۹۹ عضو منطقه یورو بودهاست. این کشور عضو سازمان ملل متحد، ناتو، G7، G20 و OECD است.