نخستین قیام صربستان
From Wikipedia, the free encyclopedia
نخستین قیام صربستان (صربی: Први српски устанак, Prvi srpski ustanak) قیامی بود که توسط مردم صربستان از ۱۴ فوریه ۱۸۰۴ تا ۷ اکتبر ۱۸۱۳ در برابر امپراتوری عثمانی صورت گرفت. این قیام در اساس شورشی در منطقه سنجاک علیه نخبگان نظامی عثمانی یا گروه جان نثار بود که قدرت را از طریق کودتا به دست آورده بودند، ولی این قیام پس از گذشت بیش از سه قرن از سلطه عثمانی و اشغال کوتاه مدت صربستان توسط اتریش، به جنگ استقلال (انقلاب صربستان) تبدیل شد.
نخستین قیام صربستان | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از انقلاب صربستان و جنگهای صربستان با ترکیه | ||||||||
فتح بلگراد (۱۸۴۴–۴۵) توسط کاترینا ایوانویچ | ||||||||
| ||||||||
طرفهای درگیر | ||||||||
حمایت شده توسط امپراتوری روسیه (1807–12) |
با دخالت
| امپراتوری عثمانی | ||||||
فرماندهان و رهبران | ||||||||
|
نخبگان نظامی عثمانی که به عنوان جان نثار هم شناخته میشدند پس از تصرف صربستان بدور از کنترل حکومت مرکزی عثمانی حقوقی که به صربها داده شده بود را لغو کردند، مالیاتها را افزایش دادند و کار اجباری را به مردم تحمیل کردند. در سال ۱۸۰۴، این گروه از اینکه سلطان عثمانی از صربها علیه آنها استفاده میکرد، بسیاری از سران صرب را به قتل رساندند.
کارادورد توسط یک شورا به عنوان فرمانده قیام در صربستان انتخاب شد و ارتش شورشی او تحت حمایت سلطان عثمانی گروه جان نثار را در سراسر سنجاک شکست داد. صربها در برابر عثمانیها راهپیمایی کردند و پس از پیروزیهای بزرگ در سالهای ۱۸۰۵ تا ۱۸۶۰، یک دولت و مجلس تشکیل دادند، زمینهای صربستان را به مردم بازگرداندند، کار اجباری را لغو کردند و مالیاتها را کاهش دادند.
موفقیتهای نظامی در طول سالها ادامه داشت. با این حال، اختلاف نظر میان کارادورد و دیگر رهبران قیام وجود داشت. او خواهان قدرت مطلقه بود. پس از پایان جنگ روسیه و ترکیه و متوقف شدن پشتیبانی روسیه، امپراتوری عثمانی از این شرایط بهرهبرداری کرد و در سال ۱۸۱۳ صربستان را مجدداً شکست داد.
اگر چه قیام در هم شکسته شد، ولی در سال ۱۸۱۵ قیام دیگری برپا شد و با موفقیتهایی که بدست آورد به موفقیت و ایجاد دولت شبه مستقل صربستان منتهی شد و در سال ۱۸۱۷ نیز استقلال نسبی خود را از امپراتوری عثمانی بدست آورد.