نئو-فوتوریسم
From Wikipedia, the free encyclopedia
نئوفوتوریسم یا آیندهگرایی نو (انگلیسی: Neo-futurism) یک جنبش هنری، طراحی و معماری است که از اواخر قرن بیستم آغاز شده و در قرن بیست و یکم ادامه دارد. به نئو فوتوریسم به عنوان عبور از معماری پستمدرن نگاه میشود و یک باور آرمانگرایانه به آیندهای بهتر را نمایندگی میکند. این جنبش آوان-گارد در کارهای آلوار آلتو و باکمینستر فولر در میانه قرن بیستم ریشه دارد. آرت دکو استارت اولیه نئو فوتوریسم را زد و بعد معماری های-تک تأثیر فراوانی بر نئو فوتوریسم داشت.
اطلاعات اجمالی سالهای رونق, کشور(ها) ...
سالهای رونق | ۱۹۶۰-اکنون |
---|---|
کشور(ها) | بینالمللی |
چهرههای برجسته | پیتر کوک، رنزو پیانو، ریچارد راجرز، نورمن فاستر، سانتیاگو کالاتراوا، زها حدید |
تأثیرپذیری | معماری آیندهگرا، معماری های-تک |
تأثیرگذاری | پارامتریسم |
بستن