نئومارکسیسم
From Wikipedia, the free encyclopedia
نئومارکسیسم اصطلاحی غیر دقیق برای تمامی رهیافتهایی است که در سده بیستم کوشیدهاند مارکسیسم را با افزودن عناصری از دیگر نظریات نظیر ایدئالیسم آلمانی (لوکاچ)، اگزیستانسیالیسم (سارتر)، ماتریالسم تاریخی-جغرافیایی (دیوید هاروی)، ساختارگرایی (آلتوسر) و روانکاوی (ژیژک) اصلاح کنند یا گسترش دهند و از این طریق کاستیهای مارکسیسم ارتدوکس و ماتریالیسم دیالکتیک را رفع کنند. بسیاری از نظریه پردازان نئومارکسیست جامعهشناس یا روانشناس و حتی جغرافی دان هستند. از جمله مکاتب مطرح نئومارکسیسم میتوان به مارکسیسم غربی و مکتب فرانکفورت اشاره کرد.