مکتب نقاشی قاجار
From Wikipedia, the free encyclopedia
مکتب نقاشی قاجار به آثار نقاشیای گفته میشود که در دورهٔ زند شروع شد و تا دورهٔ قاجار و کمی پس از آن امتداد یافت. این شیوه به عنوان سبکی منسجم و مکتبی متشکل در نقاشی ایران از جایگاه ویژهای برخوردار است که همهٔ ویژگیهای موضوعی و کاربردی یک مکتب نقاشی را دارد. این شیوه بیشتر از تلفیق ویژگیهای هنر نقاشی سنتی ایرانی با عناصر و شیوههایی از نقاشی اروپایی شکل گرفت. هر چند آثاری نزدیک به این شیوه از دورهٔ صفوی در ایران تا حدی مرسوم بود و «فرنگیسازی» نامیده میشد، اما ابتدا در دورهٔ زند و در ادامهٔ آن در دورهٔ قاجار شکل مشخص خود را یافت. پرورش هنر نقاشی بیشتر وابسته به دربار بود و شاهان و شاهزادگان مهمترین سفارشدهندگان آثار هنری و تنها حامیان هنر بودهاند. در روزگار فتحعلی شاه، سبک «دیوارنگاری» شروع شد. دیوارنگارههایی زیبا از آقا محمدخان و فتحعلی شاه در کرج، در کاخ سلیمانیه در نزدیکی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران به خوبی یادآور نقاشی دورهٔ قاجار است.
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |