مهندسی مکانیک
یک رشته مهندسی / From Wikipedia, the free encyclopedia
مهندسی مکانیک (به انگلیسی: Mechanical engineering، General Mechanic) مطالعه ماشینهای فیزیکی است که ممکن است شامل نیرو و حرکت باشد. این یک شاخه مهندسی است که اصول فیزیک مهندسی و ریاضیات را با علم مواد ترکیب میکند تا سیستمهای مکانیکی را طراحی، تجزیه و تحلیل، ساخت و نگهداری کند.[1] این یکی از قدیمیترین و گستردهترین شاخههای مهندسی است.
مهندسی مکانیک نیاز به درک زمینههای اصلی از جمله مکانیک، دینامیک، ترمودینامیک، علم مواد، طراحی، تحلیل سازه و الکتریسیته دارد. علاوه بر این اصول اصلی، مهندسان مکانیک از ابزارهایی مانند طراحی به کمک کامپیوتر (CAD)، ساخت به کمک کامپیوتر (CAM)، مهندسی به کمک کامپیوتر (CAE) و مدیریت چرخه عمر محصول برای طراحی و تجزیه و تحلیل کارخانههای تولیدی، تجهیزات صنعتی استفاده میکنند. و ماشین آلات صنعتی، سیستمهای گرمایش و سرمایش، سیستمهای حمل و نقل، وسایل نقلیه موتوری، هواپیما، کشتیهای آبی، رباتیک، تجهیزات پزشکی، سلاحها و غیره.[2][3]
مهندسی مکانیک به عنوان یک رشته در طول انقلاب صنعتی در اروپا در قرن ۱۸ ظهور کرد. با این حال، توسعه آن را میتوان به چندین هزار سال در سراسر جهان ردیابی کرد. در قرن نوزدهم، تحولات فیزیک منجر به توسعه علم مهندسی مکانیک شد. این زمینه بهطور مداوم برای ترکیب پیشرفتها تکامل یافته است. امروزه مهندسان مکانیک به دنبال پیشرفتهایی در زمینههایی مانند کامپوزیتها، مکاترونیک و نانوتکنولوژی هستند. همچنین با مهندسی هوافضا، مهندسی متالورژی، مهندسی عمران، مهندسی سازه، مهندسی برق، مهندسی ساخت و ساز، مهندسی شیمی، مهندسی صنایع و سایر رشتههای مهندسی به مقادیر متفاوتی همپوشانی دارد. مهندسان مکانیک همچنین ممکن است در زمینه مهندسی بیوپزشکی، به ویژه با بیومکانیک، پدیدههای حمل و نقل، بیومکاترونیک، بیونانوتکنولوژی و مدلسازی سیستمهای بیولوژیکی کار کنند.