منطقه تاریخی کامبرلند
From Wikipedia, the free encyclopedia
منطقه تاریخی کامبرلند (به انگلیسی: Cumberland Historic District) یک ساختمان در ایالات متحده آمریکا است که در ایندیانا واقع شدهاست.[1] این منطقه تاریخی که در کامبرلند قرار دارد شامل ۹۱ ساختمان مسکونی در ایندیاناپلیس است. این منطقه بین سالهای ۱۸۳۱ تا ۱۹۵۰ توسعه پیدا کرد و شامل نمونههایی از سبکهای معماری فولکلوریک ویکتوریایی و خانههای ییلاقی / هنرمندان آمریکایی است. اماکن قابل توجه این منطقه شامل بانک کامبرلند (۱۹۰۷)، ماسه لژ (حدود ۱۹۱۰)، میلر ناهار و اولین کلیسای باپتیست (۱۹۱۲–۱۹۱۳) است.[2]
اطلاعات اجمالی موقعیت, مختصات ...
منطقه تاریخی کامبرلند | |
موقعیت | تقریباً محدود شدهاست بین مانسی، ویلاند، هلفین و خیابان استوریج در کامبرلند، ایندیانا |
---|---|
مختصات | ۳۹°۴۶′۳۶″ شمالی ۸۵°۵۷′۲۳″ غربی |
مشاحت | ۴۶٫۶ جریب فرنگی (۱۸٫۹ هکتار) |
ساخت | ۱۹۰۰ (۱۹۰۰) |
سبک معماری | بانگلو/صنعتگران |
ش. منبع ثبت ملی | 01001341 |
افزودهشده به فهرست ملی | ۷ دسامبر ۲۰۰۱ |
بستن
این منطقه در سال ۲۰۰۱ در فهرست ثبت ملی مکانهای تاریخی وارد شد.[2]