مغ
روحانی زرتشتی / From Wikipedia, the free encyclopedia
مُغ یا مُگ (جمع آن مُغان و موگان) به معنی دانا، عالم، بزرگ، تنها لقب ثبتشده از روحانیان غرب ایران در دورهٔ ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی است. در دورهٔ اشکانی و ساسانی مغ برای موبدان زرتشتی و میترایی و بعضی دیگر ادیان دوران ساسانی و هخامنشی بهکار میرفت. اولین کاربرد مغ در سنگنبشته بیستون و مربوط به گئومات مغ است.[1]
اطلاعات اجمالی مغ (مُگ), اطلاعات کلی ...
مغ (مُگ) | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
نام | مغ |
نام کامل | مغان |
نامهای دیگر | بغ، موبد، هیربد، کاهن، آثروان، مُگ |
آئین | مزدیسنا یا میترایی |
ملیت | ایرانی |
دوره | هخامنشی |
پیش از | ماد و ایلام |
دوران سلطنت | ساسانی |
نبردها | بهرام گور |
بستن
این مقاله دربارهٔ روحانیان ایران باستان است. برای جلگهٔ شمال اردبیل، دشت مغان را ببینید.