مرحله خیزش مدنی جنگ داخلی سوریه
اعتراضات مردم سوریه علیه حکومت بشار اسد / From Wikipedia, the free encyclopedia
مرحلهٔ خیزش مدنی جنگ داخلی سوریه، که گاهی توسط رسانهها، انقلاب سوریه نامیده میشود،[20] مرحلهٔ اولیهٔ اعتراضات مدنی مردم سوریه بود که از مارس تا ژوئیهٔ ۲۰۱۱ ادامه داشت و با واکنش خشونتآمیز حکومت جمهوری عربی سوریه مواجه شد. این اعتراضات، بهعنوان بخشی از خیزشهای موسوم به بهار عربی در جهان عرب انجام گرفت. این خیزش که در ابتدا خواستار اصلاحات دموکراتیک بود، با اعتراضات اولیهٔ جزئی شکل گرفت که از ژانویهٔ ۲۰۱۱ شروع شد و در ماه مارس به اعتراضات گسترده تبدیل شد.
مرحلهٔ خیزش مدنی جنگ داخلی سوریه | |||
---|---|---|---|
بخشی از جنگ داخلی سوریه و بهار عربی | |||
تاریخ | ۱۵ مارس ۲۰۱۱ (۲۰۱۱-03-۱۵) – ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۱ (۲۰۱۱-07-۲۸) (۱۳۶ روز، تظاهرات عمده تا سال ۲۰۱۳ ادامه یافت) | ||
موقعیت | |||
علت(ها) |
| ||
اهداف | |||
روشها |
| ||
وضعیت | تظاهرات بدون خشونت معترضان، پس از سرکوب توسط حکومت سوریه، به شورش و درگیریهای مسلحانه و آغاز جنگ داخلی سوریه منجر شد. | ||
طرفهای مدنی درگیر | |||
| |||
شخصیتهای پیشرو | |||
| |||
تلفات | |||
مرگ(ها) | ۱٬۸۰۰[10]–۲٬۱۵۴[11] غیرنظامی و ۴۰۶[12]–۵۰۰[13] نیروی دولتی (تا ۱۷ اوت) در مجموع: ۲٬۲۰۶–۲٬۶۵۴ نفر | ||
زخمیان | هزاران معترض[14] ۱٬۳۰۰[15]–۱٬۸۷۵[16] نیروی امنیتی | ||
دستگیرشدگان | ۱۲٬۶۱۷ (تا ۲۸ ژوئیه)[17] | ||
a در ابتدای خیزش و در نیمهٔ نخست ۲۰۱۱، نیروهای دولتی و مخالفان، هر دو از پرچم سوریه بهعنوان پرچم خود، استفاده کردند.[18][19] |
این خیزش، با تظاهرات گستردهٔ مخالفان ضددولتی علیه دولت بعث به رهبری بشار اسد آغاز شد و با برخورد خشونتآمیز پلیس و ارتش، دستگیریهای گسترده و سرکوب وحشیانه و صدها کشته و هزاران زخمی مواجه شد. علیرغم تلاش بشار اسد برای توقف تظاهرات با سرکوب گسترده و استفاده از سانسور از یک سو و اعطای امتیازات از سوی دیگر، اوضاع از کنترل او خارج شد و حکومت او از ماه آوریل، نیروهای سرکوبگر بسیاری را برای مقابله با اعتراضات، به خیابانها فرستاد.
مرحلهٔ خیزش مدنی مردم سوریه، منجر به ظهور جنبشهای اپوزیسیون شبهنظامی و جداییهای گسترده از نیروهای مسلح سوریه شد که به تدریج درگیری را از یک خیزش داخلی به یک شورش مسلحانه و سپس یک جنگ داخلی تمامعیار تبدیل کرد. ارتش آزاد سوریه در ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۱ ایجاد شد که نشاندهندهٔ گذار از اعتراضات مدنی به شورش مسلحانه بود.
اعتراضات گسترده و سرکوب خشونتآمیز مخالفان، منجر به محکومیت اقدامات حکومت اسد و حمایت بینالمللی از معترضان شد. با پیشرفت درگیریها تا نوامبر ۲۰۱۱، اعتراضات علیه دولت، با ۲۳ کشته و حضور صدها هزار معترض، گستردهتر شد. سرکوب گستردهٔ مردم سوریه، باعث خشم معترضان، بهویژه در شمال و غرب سوریه شد و اعتراضات و شورشها توسط دانشجویان و جوانان با وجود سرکوب، ادامه یافت.
اعتراضات جزئی که خواستار اصلاحات دولتی بودند از ژانویهٔ ۲۰۱۱ آغاز شد و تا مارس ادامه یافت. در این زمان، تظاهرات گستردهای در قاهره علیه حسنی مبارک رئیسجمهور مصر نیز در جریان بود.[21]