مدرک سفر
From Wikipedia, the free encyclopedia
سند مسافرتی یک سند هویتی است که توسط یک دولت یا نهاد بینالمللی بر اساس توافقنامههای بینالمللی صادر میشود تا افراد بتوانند اقدامات کنترل مرزی را انجام دهند. اسناد مسافرتی معمولاً به سایر دولتها اطمینان میدهند که حامل آن سند ممکن است به کشور صادرکننده بازگردد و اغلب به صورت دفترچهای صادر میشود تا به دولتهای دیگر اجازه دهد ویزا و همچنین مهرهای ورود و خروج را در آنها ثبت کنند.[1] گذرنامه رایجترین نوع مدرک سفر است.