متروی پاریس
سامانهٔ قطارهای درون شهری پاریس / From Wikipedia, the free encyclopedia
متروی پاریس (به فرانسوی: Métro de Paris) بخشی از سامانه ترابری شهری پاریس است که در فرانسه آن را به نام متروپولیتن مینامند. آثار معماری به سبک هنر نو موجود در این مترو شهرت جهانی دارد.
مترو پاریس | |||
---|---|---|---|
اطلاعات | |||
مالک | سازمان ترابری خودگردان پاریس | ||
مکان | شهر پاریس | ||
نوعی ترابری | قطار شهری | ||
تعداد خطوط | ۱۴ | ||
تعداد ایستگاهها | ۳۰۳[1] | ||
مسافران روزانه | ۴.۲۱ میلیون (۲۰۱۲)[2] | ||
مسافران سالانه | ۱.۵۲۷ میلیارد (۲۰۱۳)[3] | ||
اداره | |||
آغاز بهرهبرداری | ۱۹ ژوئیه ۱۹۰۰؛ ۱۲۳ سال پیش (۱۹۰۰-19}})[4] | ||
ادارهکننده(ها) | سازمان ترابری خودگردان پاریس | ||
تعداد قطارها | ۷۰۰ | ||
فنی | |||
طول سیستم | ۲۱۴ کیلومتر (۱۳۳ مایل)[4] | ||
اندازه ریل | ۱٬۴۳۵ mm (4 ft 8 1⁄2 in) (ریل استاندارد) | ||
|
مترو پاریس شامل ۱۴ خط عموماً زیرزمینی به درازا ۲۱۴ کیلومتر میباشد.[4] در مجموع، این خطها دارا ۳۰۳ ایستگاه[1] است که با توجه به کاربرد چندگانه بعضی از ایستگاهها در ۲ یا چند خط، تعداد کل ایستگاهها به ۳۸۴ ایستگاه میرسد.[5]
مترو پاریس بیشترین فضا ایستگاهها را در بین متروها جهان داراست. مجموع مساحت ۲۴۵ ایستگاه این مترو به ۴۱ کیلومتر مربع میرسد.
خطوط از شماره ۱ تا ۱۴ نامگذاری شدهاند. علاوه بر این ۱۴ خط متروی پاریس شامل ۲ خط کوچک نیز میشود. این ۲ خط در واقع بخشی از خطوط ۳ و ۷ میباشند که به صورت مستقل کار میکنند.
متروی پاریس پس از متروی مسکو پرکارترین مترو اروپا محسوب میشود.[6] این مترو روزانه بیش از ۴٫۵ میلیون نفر را جابجا میکند. در سال ۲۰۰۶ متروی پاریس ۱٬۴۰۹ میلیارد نفر را جابجا نموده است که مقام ششم پر مسافرترین مترو جهان را داراست.[7]
ایستگاه شاتله لهآل بزرگترین ایستگاه مترو جهان است که جزء مترو پاریس محسوب میشود.[8][9]
متروی پاریس از نظر طول با ۲۱۴ کیلومتر سومین مترو گسترده جهان است.[10]
متروی پاریس در سال ۱۹۰۰ به مناسبت نمایشگاه جهانی به بهرهبرداری رسید.