مامره
From Wikipedia, the free encyclopedia
مامره یا ممره (عبری: מַמְרֵא) به یک مکان مذهبی باستانی اشاره دارد که در ابتدا بر روی یک درخت مقدس متمرکز شده بود که «از زمانهای بسیار قدیم» در الخلیل در کنعان رشد میکرد. [۷] از داستان کتاب مقدس ابراهیم و سه بازدیدکننده شناخته شدهاست [پیدایش ۱۸:۱-۸]. درختی که زیر آن چادر زده بود به بلوط یا تربینت ممره معروف است. محققان امروزی سه مکان را در نزدیکی الخلیل شناسایی کردهاند که در دورههای مختلف تاریخی، متوالی به نام ممره شناخته میشوند: خربت نیمره (مکانی کمی کاوششده در دوره ایرانی و هلنیستی)، رامات الخلیل (معروفترین مکان) و خربت اس- سیبته. آخرین مورد حاوی یک درخت بلوط کهنسال بود که طبق سنت نسبتاً جدید به نام بلوط مامره شناخته میشد که در سال ۲۰۱۹ فرو ریخت و در محوطه یک صومعه ارتدکس روسی قرار دارد.
اطلاعات اجمالی نام دیگر, موقعیت ...
نام دیگر | Mambre, Ramat el-Khalil, Ramet el-Khalil (Rāmet el-Ḥalīl), Haram Ramet el-Khalil, Beit Khalil er-Rahman, Beit el-Khalil ("Abraham's House")[1][2][3][4] |
---|---|
موقعیت | یهودیه، کرانه باختری، محوطه الخلیل |
مختصات | ۳۱٫۵۵۶۵۳۶°شمالی ۳۵٫۱۰۵۳۳۶°شرقی / 31.556536; 35.105336 |
تاریخ | |
ساختهشده | 9th-8th century BCE, پادشاهی یهودا; 1st century BCE, هرود بزرگ; 130 CE, هادریان; 324 CE, کنستانتین یکم;[5] 12th century, Crusaders[5][2] |
اطلاعات بیشتر | |
باستانشناسان | Ramat el-Khalil: Andreas Evaristus Mader (1926-1928), Sayf al-Din Haddad (1977), 'Abd el-Aziz Arjub (1984-85),[2] Yitzhak Magen (1986-88)[6] |
بستن