قلیچ (سلاح)
From Wikipedia, the free encyclopedia
قلیچ (از ترکی kılıç به معنای «شمشیر»)[1] نوعی شمشیر تک لبه و با خمیدگی متوسط است که توسط امپراتوری سلجوقی، امپراتوری تیموری، سلطنت مملوک، امپراتوری عثمانی و سایر خاقانات ترک استپهای اوراسیا و ترکستان استفاده میشد. این تیغهها از شمشیرهای ترکی-مغولی قبلی که در سرزمینهای تحت کنترل یا تحت تأثیر مردم ترک استفاده میشد، ایجاد شدند.