قانون تابعیت کانادا
From Wikipedia, the free encyclopedia
قانون تابعیت کانادا (انگلیسی: Canadian nationality law) شرایطی را که طبق آن یک فرد دارای تابعیت کانادا است، مشخص میکند. قانون اصلی تعیینکننده ضوابط تابعیت، قانون شهروندی است که در روز۱۵ فوریه ۱۹۷۷ اجرایی شد و بر تمام استانها و قلمروهای کانادا حاکم است.
اطلاعات اجمالی قانون شهروندی Loi sur la citoyenneté, مجلس کانادا ...
قانون شهروندی Loi sur la citoyenneté | |
---|---|
مجلس کانادا | |
قانون مربوط به شهروندی | |
مصوبه | RSC 1985, c. C-29 |
قلمرو اجرایی | کانادا |
وضعشده توسط | سی امین مجلس کانادا |
تاریخ تقدیم لایحه | ۱۵ فوریه ۱۹۷۷ |
Administered by | مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا |
برگشت(ها) | |
قانون شهروندی کانادا، ۱۹۴۶ | |
وضعیت: اعمال اصلاحات کلی |
بستن
به غیر از چند مورد بسیار کم، کمابیش تمام افرادی که در کشور متولد شوند بهطور خودکار در بدو تولد شهروند محسوب میشوند. اتباع خارجی ممکن است بعد از دست کم، سه سال زندگی در کانادا و در اختیار داشتن اقامت دائم و نشان دادن چیرگی خود بر زبان انگلیسی یا فرانسوی، ممکن است تابعیت را کسب کنند.