فیبریلاسیون دهلیزی
From Wikipedia, the free encyclopedia
فیبریلاسیون دهلیزی (به انگلیسی: Atrial fibrillation) که گاه در پزشکی ای فیب (ِAFib) نیز نامیده میشود، شایعترین نوع آریتمی قلبی است که در آن، تحریک الکتریکی، مسیر مشخصی را در قلب طی نمیکند. فیبریلاسیون دهلیزی هنگامی رخ میدهد که در دهلیزها موج الکتریکی تحریک جهت مشخصی نداشته باشد یعنی سلولهای عضلانی دهلیز به صورت نامنظم تحریک و در نتیجه منقبض میشوند، در نتیجه انقباض منظم دهلیز وجود ندارد و دهلیزها نمیتوانند خون را به صورت کامل به بطنها پمپ کنند، و نیز ضربانهای بطن از دهلیز پیروی نکرده و بطن بدون نظم طبیعی و بدون پیروی از دهلیز، منقبض میشود. آریتمی قلبی به معنی غیرطبیعی بودن ریتم قلب است. در حالت طبیعی ریتم قلب از گره سینوسی آغاز شده و پس از انتقال به گره دهلیزی-بطنی در بطنها منتشر میشود. در نتیجه این نحو هدایت تحریک الکتریکی، ابتدا دهلیز و با فاصله کمی بطنها منقبض میشوند و همچنین ابتدا عضلات دهلیزها شل شده و سپس بطنها شل میشوند.[1]
فیبریلاسیون دهلیزی | |
---|---|
موج P که نمایانگر دپولاریزاسیون دهلیزها است در فیبریلاسیون دهلیزی دیده نمیشود. | |
تخصص | کاردیولوژی |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | I48 |
آیسیدی-۹-سیام | 427.31 |
دادگان بیماریها | 1065 |
مدلاین پلاس | 000184 |
ئیمدیسین | med/۱۸۴ emerg/46 |
پیشنت پلاس | فیبریلاسیون دهلیزی |
سمپ | D001281 |