فهرست پیروزیهای آیرتون سنا در مسابقات جایزه بزرگ فرمول یک
مقاله فهرست ویکیمدیا / From Wikipedia, the free encyclopedia
آیرتون سنا رانندهٔ مسابقهای اهل برزیل بود که در مسابقات جهانی فرمول یک سهبار به عنوان قهرمانی جهان دست یافت. او در سال ۱۹۸۴ با تیم تولمن وارد فرمول یک شد، اما پس از یک فصل به تیم لوتوس منتقل شد.[1] او پیش از آنکه در سال ۱۹۸۸ به مکلارن بپیوندد، سه سال را با لوتوس سپری کردهبود.[1][2] در طول پنج سال بعدی، رقابت قابل توجهی بین سنا و آلن پروست، که یک رانندهٔ پیشتاز در فرمول یک بود، جریان یافت و حوادث مسابقهای و تصادفهای مهمی میان این دو راننده به وقوع پیوست.[3] سنا هر سه مقام قهرمانی جهان خود در مسابقات فرمول یک را در فصلهای ۱۹۸۸، ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱ و در دورهٔ شش سالهٔ همکاری خود با تیم مکلارن کسب کرد. او قصد داشت برای فصل ۱۹۹۲ به تیم ویلیامز ملحق شود؛ اما به واسطهٔ یکی از مادههای موجود در قرارداد آلن پروست، از این جابجایی منع شد.[4][5][6] او در نهایت در فصل ۱۹۹۴ به ویلیامز پیوست، اما در سومین مسابقهٔ فصل و در حالی که پیشتاز مسابقهٔ جایزه بزرگ سان مارینو بود، در یک تصادف کشته شد.[7][8] سنا یکی از برجستهترین و موفقترین رانندگان فرمول یک در دوران مدرن بود و برخی او را برترین رانندهٔ مسابقات اتومبیلرانی در تمام دوران میدانند.[9][10]
سنا نخستین پیروزی خود در مسابقات فرمول یک را در ۲۱ آوریل ۱۹۸۵ در جایزه بزرگ پرتغال کسب کرد. جان بلاندسن از نیویورک تایمز پیروزی او در این مسابقه را «یکی از بارزترین نمونههای توانایی محض در رانندگی» دانستهاست؛[11] با این حال پاتریک تامبی، رانندهٔ سابق مسابقات فرمول یک، این مسابقه را با توجه به «آبگرفتگی خیلی خیلی زیاد در همهجا، وجود ابرها در ارتفاع خیلی کم و نور خیلی ضعیف»، یک کابوس تلقی کردهاست.[12] سنا در هر یک از سه فصلی که برای تیم لوتوس رانندگی میکرد، در دو مسابقه پیروز شد و پس از آن برای فصل ۱۹۸۸ به مکلارن پیوست. او در اولین سال حضورش در مکلارن نخستین مقام قهرمانی جهان فرمول یک خود را کسب کرد و در زمینهٔ تعداد پیروزی در مسابقهها نیز موفقیتآمیزترین فصل را پشت سر گذاشت. او با کسب هشت پیروزی در این فصل، موفق به ثبت رکوردی جدید برای بیشترین پیروزی در طول یک فصل شد؛ رکوردی که پیش از این با هفت برد در طول یک فصل در اختیار جیم کلارک بود.[13][14] سنا در سه فصل بعدی با مکلارن توانست در هر فصل دست کم شش پیروزی را از آن خود کند و دو قهرمانی جهانی دیگر را نیز در فصلهای ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱ به دست آورد. او در فصل ۱۹۹۲ تنها در دو مسابقه پیروز شد. آخرین برد او در فرمول یک در مسابقهٔ نهایی فصل ۱۹۹۳ و در جایزه بزرگ استرالیا حاصل شد. بهطور کلی سنا در هفده پیست مختلف مجموعاً ۴۱ بار مسابقه را در جایگاه نخست به پایان رساند.[15][16]
سنا از مجموع ۴۱ پیروزی خود، ۳۵ مورد را با تیم مکلارن به دست آورد که ۳۲ مورد آنها با خودروهایی مجهز به موتور هوندا کسب شدند. از بین ۹ پیروزی دیگر، پنج مورد با خودروهای مجهز به موتور فورد و چهار مورد نیز با موتورهای رنو به دست آمدند. او در پیست موناکو بیش از هر پیست دیگری موفق بود و در طول دوران فعالیت حرفهای خود مجموعاً شش بار در این پیست به پیروزی دست یافت. او از فصل ۱۹۸۹ تا فصل ۱۹۹۳ رکورد پنج برد پیاپی در این پیست را بهنام خود ثبت کرد.[17][18] بیشترین تفاضل زمانی او در کسب پیروزی برابر با ۱:۲۳٫۱۹۹ در جایزه بزرگ اروپا ۱۹۹۳ و کمترینِ آن برابر با ۰٫۰۱۴ در رقابت با نایجل منسل در جایزه بزرگ اسپانیا ۱۹۸۶ بود که یکی از نزدیکترین پیروزیها در تاریخ فرمول یک است.[19]