فلوئوروسکوپی
یک روش تصویربرداری با تولید تصویر در هنگام برخورد پرتوی ایکس به صفحهٔ فلورسنت / From Wikipedia, the free encyclopedia
فلوئوروسکوپی یا فلوروسکوپی (به انگلیسی: fluoroscopy) یک روش تصویربرداری است که در علوم تشخیصیِ رادیولوژی و فیزیک پزشکی کاربرد فراوانی دارد.[1]
فلوئوروسکوپی | |
---|---|
ICD-10-PCS | B?1 |
سرعنوانهای موضوعی پزشکی | D005471 |
یک فلوئوروسکوپ متشکل از یک مولد پرتو ایکس با جریان مولد بین ۱ تا ۵ میلی آمپر (و حتی کمتر) است که پرتوهای آن توسط نوعی گیرنده بهنام دستگاه تقویت تصویر[پانویس 1] دریافت و تقویت میشود. این دستگاه پرتوهای ایکس عبوری از درون بدن بیمار را بهصورت زنده[پانویس 2] آشکارسازی میکند و سپس سیگنالهای دریافتشده توسط یک سیستم تلویزیونیِ مداربسته مشاهده و ضبط میشوند.[2]
تکنیکهای فلوئوروسکوپی هنگامی مفیدند که لازم است حرکتی مانند جابجایی مواد در مجرای گوارشی پس از بلعیدن مواد کنتراست زا (مثل باریم) مطالعه شود. در این روش بهجای فیلم از صفحات شیشهایِ فلورسانسِ قابل رؤیت استفاده میشود که باعث مرئی کردن تصویر درهنگام تشعشع رادیوگرافی میشود.
بهدلیل توالی پرتوهای ایکس و خطرات احتمالی توأم با آن در فلوئوروسکوپی از دوزهای پایین استفاده میشود که در نتیجه منجر به بروز نوفهٔ[پانویس 3] نسبتاً زیادی میشود.