فرانک والتر اشتاینمایر
رئیسجمهور آلمان از ۲۰۱۷ / From Wikipedia, the free encyclopedia
فِرانک والتِر اِشتاینمایِر (به آلمانی: Frank-Walter Steinmeier) (زادهٔ ۵ ژانویهٔ ۱۹۵۶) سیاستمدار آلمانی و یازدهمین رئیسجمهور آلمان است که در ۱۹ مارس ۲۰۱۷ عهدهدار این مقام پس از پایان ریاست جمهوری یوآخیم گاوک شد.[1] او از نوامبر ۲۰۰۵ تا ۲۷ اکتبر ۲۰۰۹ و همچنین از دسامبر ۲۰۱۳ تا ژانویهٔ ۲۰۱۷ وزیر امور خارجه آلمان بودهاست. اشتاینمایر از نوامبر ۲۰۰۷ تا ۲۷ اکتبر ۲۰۰۹ نیز معاون صدر اعظم آلمان آنگلا مرکل بود. وی در روز ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۱۷ از سمت وزارت خارجهٔ آلمان استعفا کرد تا خود را برای ریاست جمهوری آلمان نامزد کند. مجمع فدرال آلمان (بوندسرات) در روز ۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۷ وی را به عنوان رئیسجمهوری فدرال آلمان برگزید.[2] اشتاینمایر که دارای دکترای حقوق و از حزب سوسیال دموکرات آلمان (اس پی دی SPD) و وابسته به جناح راست این حزب است در مجمع فدرال آلمان با ۹۳۱ رأی موافق از ۱۲۶۰ رأی (۷۳٫۹٪) به این سمت انتخاب شدهاست.
فرانک والتر اشتاینمایر | |
---|---|
دوازدهمین رئیسجمهور آلمان | |
آغاز به کار ۱۹ مارس ۲۰۱۷ | |
صدراعظم | آنگلا مرکلاولاف شولتس |
پس از | یواخیم گاوک |
وزیر امور خارجه آلمان | |
دوره مسئولیت ۱۷ دسامبر ۲۰۱۳ – ۲۷ ژانویه ۲۰۱۷ | |
صدراعظم | آنگلا مرکل |
پس از | گیدو وستروله |
پیش از | زیگمار گابریل |
دوره مسئولیت ۲۲ نوامبر ۲۰۰۵ – ۲۷ اکتبر ۲۰۰۹ | |
پس از | یوشکا فیشر |
پیش از | گیدو وستروله |
معاون صدراعظم آلمان | |
دوره مسئولیت ۲۱ نوامبر ۲۰۰۷ – ۲۷ اکتبر ۲۰۰۹ | |
صدراعظم | آنگلا مرکل |
پس از | فرانتس مونتفرینگ |
پیش از | گیدو وستروله |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۵ ژانویهٔ ۱۹۵۶ (۶۸ سال) دتمولد، آلمان غربی |
حزب سیاسی | حزب سوسیال دموکرات آلمان |
محل تحصیل | دانشگاه گیسن |
پیشه | سیاستمدار |
امضا |
اشتاینمایر در سال ۲۰۱۶ مقام دبیرکلی (Chairman) سازمان امنیت و همکاری اروپا (اُ اس سی ای OSCE) را نیز بر عهده داشت.
در مذاکرات هستهای با جمهوری اسلامی ایران و به ویژه توافق هستهای گروه ۱+۵ با آن کشور و همچنین بحران اوکراین اشتاینمایر در انجام و گفتگوهای آنها نقش فعالی داشتهاست.