عیسو
From Wikipedia, the free encyclopedia
عیسو (عبری: עֵשָׂו، به معنی «مودار») یا عیص، پسر بزرگ اسحاق و ربکا و برادر یعقوب است. او نخستزادگی خود را به آش سرخ فروخت و از آنجا به ادوم (عبری: אֱדוֹם، به معنی سرخ) معروف گردید.[2] او به شکار اسب و غزال بسیار علاقهمند بود.[3] بر طبق ادعای تورات: هنگامی که برای شکار رفت تا برگشته غذایی برای پدرش بپزد تا پدرش اسحاق او را برکت دهد، یعقوب آمده و به فریب از اسحاق برکت گرفت.[4]
عیسو | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۷۵۳ (در تقویم جولیان) پ.م. |
درگذشته | ۱۶۰۶ (در تقویم جولیان) پ.م. |
همسر | |
فرزندان | |
والدین | |
خویشاوندان |
فرزندان عیسو در کوه سعیر زندگی میکردند و جامه سرخ بر تن میکردند.[5]
عیسو دو همسر حتی و کنعانی به نامهای عاداه و باسماس گرفت.[6] باسماس برای عیسو چهار پسر به نامهای نحاس، زارح، شماه و مزاه به دنیا اورد و عاداه برای عیسو دو پسر به نامهای الیفز و تامان آورد.[7]